-Το νέο... μνημόνιο, η επιστολή της Σαμούρα με τους έξι όρους για την αποφυγή του Grexit, επιβεβαιώνει τα ποδοσφαιρικά «εγκλήματα»
-Ειδικά η τοποθέτηση υπερσυμβούλου και τρίτου ξένου αρχιδιαιτητή
-Αποτυχημένη 100 % η διοίκηση Γραμμένου στην ΕΠΟ, όμως δεν υπάρχει ούτε μια παραίτηση
-Οι έξι απαιτήσεις της FIFA αποτελούν «μαύρη σελίδα» για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως οι αποτυχημένοι δεν μπορούν να το οδηγήσουν εμπρός αφού οι ίδιοι το έφτασαν στο σημείο μηδέν
Τετέλεσται η… εξυγίανση και με την σφραγίδα της FIFA. Το νέο ποδοσφαιρικό μνημόνιο με τους έξι όρους που θέτει η Γενική Γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, η Σενεγαλέζα Φάτμα Σαμούρα αποτελούν και την «κηδεία» της FIFA στο έκτρωμα που είχαν αποκαλέσει «εξυγίανση», όμως ουσιαστικά επρόκειτο για σχέδιο παράδοσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, με την στήριξη και της Κυβέρνησης, σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα και συγκεκριμένες ΠΑΕ (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ). Παράλληλα, επιβεβαιώνει και τα ποδοσφαιρικά «εγκλήματα» που έγιναν, με κορυφαίο παράδειγμα τον πόλεμο κατά του Ολυμπιακού, προκειμένου να ωφεληθεί το σύστημα που άλωσε το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αν είχαν κάνει… εξυγίανση, η FIFA δεν θα τοποθετούσε, και μάλιστα για έναν χρόνο, ξένο υπερσύμβουλο για την αναδόμηση της ΕΠΟ, ούτε θα έστελνε τρίτο ξένο αρχιδιαιτητή για να «καπελώσει» τους υπάρχοντες της ΚΕΔ, ούτε θα επέβαλε κανονισμό για ορισμό ξένων διαιτητών. Τα συγκεκριμένα μέτρα, που ζητούνται με το πρόσχημα να αποφευχθεί το Grexit, αποτελούν 100 % αποτυχία της διοίκησης Γραμμένου, όμως δεν υπάρχει ούτε μια παραίτηση. Το μέγα θέμα που προκύπτει είναι ότι οι αποτυχημένοι, αυτοί που οδήγησαν το ποδόσφαιρο σε άλματα προς τα πίσω (καθώς μετά το πρώτο μνημόνιο με το τέλος της θητείας της ΠΔΕ/ΕΠΟ ακολούθησε και το δεύτερο) δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε βήματα προς τα εμπρός.
Απορούμε πως η FIFA, η οποία με τριμελή Επιτροπή Παρακολούθησης στην Ελλάδα και με τοποτηρητές είτε δικούς της (Βασάλο), είτε της UEFA (Λάκοβιτς, Ρηγόπουλος) ήδη έγινε διεθνώς ρεζίλι, δεν λαμβάνει υπόψη της όλα αυτά. Αρα, ποιος εγγυάται ότι με τον ξένο υπερσύβουλο δεν θα γίνουν τα ίδια και χειρότερα;