Η… παγίδα που κρύβει η ακραία συμπεριφορά προέδρων ΕΠΣ κατά διαιτητών



Σύστημα διαιτησίας ποδοσφαίρου –κανονισμός υλοποίησης και εφαρμογής

Πειθαρχικό δίκαιο διαιτητών

Υπάρχουν κρούσματα ακραίας συμπεριφοράς, ευτυχώς λίγων, Προέδρων ΕΠΣ κατά διαιτητών. Προφανώς αυτοί οι Πρόεδροι να θεωρούν ότι αφού η διαιτησία ανήκει στις ΕΠΣ, έχουν δικαίωμα ‘’ζωής ή θανάτου’’ επί των διαιτητών. Πρόεδρος διατυμπανίζει ότι αυτός δεν θα ορίζεται παρατηρητής στα τοπικά ανεξάρτητα, αν αυτός είναι παρατηρητής της Superleague. Άλλος απαιτεί να φύγουν από την Ένωση του διαιτητές επειδή έτσι του αρέσει, χωρίς να δικαιολογεί τον λόγο.
Να παραθέσουμε τι αναφέρει ο κανονισμός: Όλοι οι διαθέσιμοι διαιτητές με προτεραιότητα στους νέους χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά. Επίσης, χρησιμοποιούνται οι αξιολογημένοι παρατηρητές αλλά και όσοι επιθυμούν αφού παρακολουθήσουν ταχύρρυθμο σεμινάριο.
Για να τιμωρηθεί ένας διαιτητής πρέπει να υποπέσει σε ένα από τα αναγραφόμενα παραπτώματα του άρθρου 58 του κανονισμού. Υπεύθυνη, σύμφωνα με το άρθρο 61, για την άσκηση πειθαρχικής δίωξης είναι η ΕΔ/ΕΠΣ. 
Πρέπει λοιπόν να ακολουθηθεί η εξής διαδικασία:  Κλήση του παραβάτη σε απολογία με αναφορά στις παραβάσεις που υπέπεσε, με κοινοποίηση στη ΚΕΔ. Ο διαιτητής  δικαιούται να λάβει γνώσιν του κατηγορητηρίου. Η απολογία θα πρέπει να υποβληθεί μέσα σε προθεσμία 3 ημερών, σύμφωνα με το άρθρο 62. Κατά της απόφασης ο διαιτητής έχει δικαίωμα να ασκήσει έφεση ενώπιον της ΚΕΔ/ΕΠΟ εντός 8 ημερών από της κοινοποιήσεως, σύμφωνα με το άρθρο 63.
Κατά συνέπεια το κόλπο των σιωπηλών τιμωριών ή των προεδρικών εντολών όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά εγκυμονεί κινδύνους κατά όλων των εμπλεκομένων, αν ο διαιτητής παρατηρητής κτλ προβεί σε αναφορά – καταγγελία στην επιτροπή δεοντολογίας της ΕΠΟ.