***Μια οφειλόμενη από καιρό απάντηση του Χρήστου Υφαντή στον
κατασκευαστή ελληνικών εξελίξεων
Υπερασπίζομαι, με χρήση όλων των δικαιωμάτων μου, «άχρι θανάτου» την τιμή και την αξιοπρέπεια μου, την επαγγελματική μου πληρότητα, τα λάθη μου και τις επιτυχίες μου ( η ζυγαριά γέρνει σαφώς προς τις δεύτερες), τις ιδέες μου και τις εμπνεύσεις μου και την περηφάνεια για το μυαλό που κουβαλάω. Όλα αυτά με οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια σε επιλογές και αποφάσεις για τις οποίες είμαι υπερήφανος και μου επέβαλαν να αντιμετωπίζω καθημερινά καταστάσεις, πρόσωπα και συνθήκες αποκλειστικά με θεσμικό τρόπο, ακόμη και με προσωπικό κόστος.
Υπερηφανεύομαι για την καθημερινή λειτουργία μου στην Ε.Π.Ο. και για τη συνεργασία μου με την πλειοψηφία των υπαλλήλων. Μια συνεργασία, χωρίς την οποία δεν θα προέκυπταν ποτέ οι βελτιώσεις που επέφεραν και οι πολύτιμες ιδέες όλων στην οργάνωση και την λειτουργία της Ε.Π.Ο., στην αναβάθμιση ειδικά του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και των διοργανώσεων του, στην θεαματική βελτίωση του καταστατικού και των κανονισμών της Ομοσπονδίας και των Ενώσεων – μελών της ( ερασιτεχνικών και επαγγελματικών) στη μόνιμη προσήλωση των υπηρεσιών στην ισονομία, στην αρτιότερη παραγωγή έργου και στον εκσυγχρονισμό (υπαρκτό μεν, ελλειπή δε) των επαγγελματικών διοργανώσεων. Είμαι βέβαιος, πως, αν η, περί την αναγκαία ετήσια πρόοδο, αντίληψη των εκάστοτε διοικήσεων ήταν περισσότερο ενεργή, η Ε.Π.Ο. θα είχε εκτοξευθεί σε θεσμούς και κανονισμούς και θα είχε παρασύρει σε ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς, η δύναμη της «προεδρικής αδράνειας» στέρησε την Ομοσπονδία από περαιτέρω εκσυγχρονισμό σε βασικούς τομείς, μεταξύ των οποίων και η διεύρυνση του νομότυπου των αποφάσεων και ενεργειών. Όλες οι σχετικές προτάσεις μου είναι κατατεθειμένες στην Ομοσπονδία και πολλές από αυτές ενώ είχαν την έγκριση του Δ.Σ. ( π.χ. Κανονισμός Λειτουργίας του Δ.Σ., Κανονισμός Λειτουργίας των Επιτροπών, πρόταση έκδοσης και ισχύος των δελτίων των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών κ.λ.π.) παρέμειναν ανεφάρμοστες, καθώς προσέκρουσαν σε υπέρτερες δυνάμεις προεδρικής αντίστασης τόσο στο Γουδή όσο και ανά την επικράτεια.
Υπερασπίστηκα μέχρι τέλους την υπόθεση ζωής για την Ε.Π.Ο. που είναι η Ρήτρα Ανεξαρτησίας της, όπως αυτή περιγράφεται στα καταστατικά της FIFA και της UEFA και θεωρώ τιμή μου που κατάφερα, κάποιες φορές, να συμβάλλω στην απόκρουση των συστηματικών επιθέσεων της εκάστοτε κρατικής εξουσίας και των φορέων της στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδίας.
Δήλωνα και δηλώνω μόνιμος εραστής της ιδέας ότι οι δυνατότητες εκσυγχρονισμού στο θεσμικό και κανονιστικό επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι τεράστιες. Μέχρι σήμερα είναι εκμεταλλεύσιμο ένα μικρό, μόνο, μέρος, υπάρχουν απλοί τρόποι που οδηγούν σε σημαντική αναβάθμιση και διαδικασίες που εύκολα και ανέξοδα επιβεβαιώνουν την πολιτική κυριαρχία της Ε.Π.Ο. στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι χρειάζεται; Τόλμη και υπέρβαση των τιμαρίων, ώστε να προκύψει ως διακύβευμα το μεγάλο και το σημαντικό που είναι η ίδια η Ομοσπονδία και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όλα τα παραπάνω όντως «τα έκανα» με κατάθεση ψυχής, με καθαρό νου και με διάθεση προσφοράς που υπερβαίνει τα στενά περιθώρια μιας απλής ή αναβαθμισμένης θέσης ή θεσούλας, γιατί πίστευα και πιστεύω φανατικά στις μεγάλες προσδοκίες που μπορεί να ικανοποιήσει μια Ε.Π.Ο. σύγχρονη, λειτουργική και αποτελεσματική.
Δεν ενήργησα σε βάρος των συμφερόντων (εκλογικών ή αγωνιστικών) οιουδήποτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ούτε προσπάθησα ποτέ να πλήξω με τρόπο ανοίκειο και χαμερπή πρόσωπα, ομάδες ή σωματεία.
Δεν χρησιμοποίησα τη δύναμη των κανονισμών για να οδηγήσω μια υπόθεση σε εξέλιξη υπέρ ενός και εναντίον άλλου, ούτε διανοήθηκα ποτέ να επιχειρήσω να παρέμβω στο έργο επιτροπών και οργάνων της Ε.Π.Ο. για να καθοδηγήσω ενέργειες και αποφάσεις.
Δεν προέταξα το προσωπικό μου συμφέρον και τα οφέλη της θέσης μου απέναντι στο συμφέρον της Ε.Π.Ο. και της πολιτικής κυριαρχίας της στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν παραπλάνησα κανένα, δεν ξέφυγα από το μέτρο των κανονισμών, δεν υπηρέτησα «δύο αφεντάδες», δεν χρειάστηκε να μένω κλεισμένος στο σπίτι μου και να μην κυκλοφορώ στο δρόμο εξαιτίας υποσχέσεων που έδωσα και δεν τήρησα, δεν κατέληξα σε θεραπευτήριο με νέα διαμόρφωση της γεωγραφίας του προσώπου μου επειδή τα λεφτά που πήρα δεν έπιασαν τόπο, δεν ρουφιάνεψα, δεν κατηγόρησα υπόγεια, δεν συνέργησα στην καταστροφή κανενός. Συνέδραμα όπως και όσο, εντός των ακραίων ορίων των κανονισμών, μπορούσα αντιλαμβανόμενος, πολλές φορές, το τεράστιο έλλειμμα οργάνωσης των Π.Α.Ε. και των σωματείων. Ονόματα και διευθύνσεις δεν χρειάζονται. Ξέρουν αυτοί.
Δυστυχώς, για τις κατά καιρούς θεωρίες συνομωσίας, που συνοδεύουν κάθε απόπειρα να περιγραφεί αρνητικά η θητεία μου στην Ε.Π.Ο., δεν είμαι σε καμία περίεργη τηλεφωνική συνομιλία, δεν αναφέρεται καν το όνομα μου σε ανάλογη συνομιλία, δεν περιλαμβάνομαι με πράξεις σε καμία υπόθεση παράνομων δραστηριοτήτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ουδείς ψόγος φαίνεται να υπάρχει (μετά από τόσους εμφανείς και αφανείς ελέγχους αρμοδίων υπηρεσιών) στα οικονομικά μου. Τα στοιχεία αυτά αποδέχθηκε προφανώς και ο αρμόδιος εισαγγελέας και εισηγήθηκε στην πρόταση του την μη παραπομπή μου σε δίκη για την υπόθεση της (δήθεν) «εγκληματικής οργάνωσης» στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τέλος, για να ακυρώσω και ένα ακόμη μύθο, δεν συνέταξα την τελική επιστολή προς τη FIFA για τον κ. Κουτσοκούμνη. Πολύ κακώς για μένα, γιατί η εκτίμηση μου για τον συγκεκριμένο «τοποτηρητή» και τον ρόλο του στο ελληνικό ποδόσφαιρο δικαιώθηκε απόλυτα «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις» και από την θορυβώδη αποστρατεία του με απόφαση της FIFA.. Είναι μια λανθασμένη επιλογή μου που με βασανίζει τις νύχτες ακόμη. Ελπίζω, πάντως, να είναι υγιής και αρτιμελής, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ ΣΤΟ SDNA
Επιλέγω, προς
αποφυγή απώλειας χρόνου, να απαντήσω
άμεσα στην τραγικά κωμική απόπειρα να συνταχθεί ένα, κατά παραγγελία,
λιβελλογράφημα εναντίον μου, με το οποίο επιχειρείται ( έτσι, τουλάχιστον,
ξεκίνησε) η αποδόμηση της προσωπικότητας μου, της πορείας μου στην
δημοσιογραφία και της εικοσαετούς
παρουσίας μου στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με την ιδιότητα του
υπαλλήλου. Ηλίου φαεινότερος ο λόγος. Γνωρίζω από ετών τον κύριο που παράγγειλε
το κείμενο, έχω αντίληψη των καθημερινών δυσκολιών που αντιμετωπίζει λόγω των
ιδιαιτεροτήτων που, αναγκαστικά, κουβαλάει, επιβεβαιώνω, πως η παράνομη και καταχρηστική
απόλυση μου από την Ε.Π.Ο. είχε την ανοχή του (αν δεν ήταν δικής του έμπνευσης)
«προς διαφύλαξη της δικής του ευζωίας». Επιλέγω να είμαι πολύ επιεικής με τον
συγγραφέα, επειδή μια ζωή στην κακοψυχία, στη διαβολή, στη συκοφάντηση και στην
ίντριγκα είναι λογικό να έχουν μειωθεί τα αντανακλαστικά του και να βιώνει ο
ταλαίπωρος μια κατάσταση « εμείς κινήσαμε γι΄αλλού κι αλλού η ζωή μας πάει» (
δηλαδή «άλλα ξεκινήσαμε να γράψουμε και άλλα μας βγήκαν)..
Κατ΄αρχήν
επιθυμώ να εκφράσω θερμές ευχαριστίες για την δημοσιοποίηση, σε ένα μέσο μεγάλης
(έτσι λέγεται) αναγνωσιμότητας, της ζωής μου σε εικόνες, πολλές από τις οποίες
με δυσκολία ο ίδιος θυμόμουν. Αντιλαμβάνομαι τον κόπο και τις εργατοώρες που
καταναλώθηκαν στην έρευνα περί την καριέρα μου και «συμπάσχω» με τον ερευνητή.
Η ανοχή μου φτάνει μέχρι εδώ και δεν πάει ούτε βήμα παραπέρα.Υπερασπίζομαι, με χρήση όλων των δικαιωμάτων μου, «άχρι θανάτου» την τιμή και την αξιοπρέπεια μου, την επαγγελματική μου πληρότητα, τα λάθη μου και τις επιτυχίες μου ( η ζυγαριά γέρνει σαφώς προς τις δεύτερες), τις ιδέες μου και τις εμπνεύσεις μου και την περηφάνεια για το μυαλό που κουβαλάω. Όλα αυτά με οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια σε επιλογές και αποφάσεις για τις οποίες είμαι υπερήφανος και μου επέβαλαν να αντιμετωπίζω καθημερινά καταστάσεις, πρόσωπα και συνθήκες αποκλειστικά με θεσμικό τρόπο, ακόμη και με προσωπικό κόστος.
Τι έκανα (συνοπτικά)
Υπηρέτησα με
επάρκεια και συνέπεια όλες τις διοικήσεις της Ε.Π.Ο. ακόμη και σε περιόδους
μεγάλων εντάσεων, δεν συνδύασα ποτέ την προσφορά με τη θέση, δεν επεδίωξα
οφίτσια ή περίεργες συνεργασίες, υπερασπίστηκα και υπερασπίζομαι ενώπιον κάθε
αρχής, στο μέτρο του δυνατού, την προσφορά και την εντιμότητα των ανθρώπων της
Ομοσπονδίας και του ποδοσφαίρου. Συνέβαλα, πολλές φορές αποφασιστικά, στις
θεσμικές κατακτήσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου όλα τα προηγούμενα χρόνια με
κορυφαία όλων την προ ετών ( το 2006) επίλυση του κυρίαρχου πολιτικού
προβλήματος του ελληνικού ποδοσφαίρου με την κατοχύρωση της Ρήτρας Ανεξαρτησίας
του ( παράγραφος 12 του άρθρου 29 του ν. 3479/2006). Μια απλή ερώτηση στο
σύνολο των Πρόεδρων των Ε.Π.Σ., στις
κατά περιόδους ηγεσίες και στα στελέχη των επαγγελματικών ενώσεων και σε
εκπροσώπους σωματείων και επαγγελματικών ομάδων, με τους οποίους συνεργάστηκα
για ζητήματα αρμοδιοτήτων μου, πείθει, και τον πλέον κακόψυχο, για τον θεσμικό,
αποκλειστικά, τρόπο λειτουργίας μου όλα τα χρόνια και σε όλες τις θέσεις.Υπερηφανεύομαι για την καθημερινή λειτουργία μου στην Ε.Π.Ο. και για τη συνεργασία μου με την πλειοψηφία των υπαλλήλων. Μια συνεργασία, χωρίς την οποία δεν θα προέκυπταν ποτέ οι βελτιώσεις που επέφεραν και οι πολύτιμες ιδέες όλων στην οργάνωση και την λειτουργία της Ε.Π.Ο., στην αναβάθμιση ειδικά του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και των διοργανώσεων του, στην θεαματική βελτίωση του καταστατικού και των κανονισμών της Ομοσπονδίας και των Ενώσεων – μελών της ( ερασιτεχνικών και επαγγελματικών) στη μόνιμη προσήλωση των υπηρεσιών στην ισονομία, στην αρτιότερη παραγωγή έργου και στον εκσυγχρονισμό (υπαρκτό μεν, ελλειπή δε) των επαγγελματικών διοργανώσεων. Είμαι βέβαιος, πως, αν η, περί την αναγκαία ετήσια πρόοδο, αντίληψη των εκάστοτε διοικήσεων ήταν περισσότερο ενεργή, η Ε.Π.Ο. θα είχε εκτοξευθεί σε θεσμούς και κανονισμούς και θα είχε παρασύρει σε ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς, η δύναμη της «προεδρικής αδράνειας» στέρησε την Ομοσπονδία από περαιτέρω εκσυγχρονισμό σε βασικούς τομείς, μεταξύ των οποίων και η διεύρυνση του νομότυπου των αποφάσεων και ενεργειών. Όλες οι σχετικές προτάσεις μου είναι κατατεθειμένες στην Ομοσπονδία και πολλές από αυτές ενώ είχαν την έγκριση του Δ.Σ. ( π.χ. Κανονισμός Λειτουργίας του Δ.Σ., Κανονισμός Λειτουργίας των Επιτροπών, πρόταση έκδοσης και ισχύος των δελτίων των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών κ.λ.π.) παρέμειναν ανεφάρμοστες, καθώς προσέκρουσαν σε υπέρτερες δυνάμεις προεδρικής αντίστασης τόσο στο Γουδή όσο και ανά την επικράτεια.
Υπερασπίστηκα μέχρι τέλους την υπόθεση ζωής για την Ε.Π.Ο. που είναι η Ρήτρα Ανεξαρτησίας της, όπως αυτή περιγράφεται στα καταστατικά της FIFA και της UEFA και θεωρώ τιμή μου που κατάφερα, κάποιες φορές, να συμβάλλω στην απόκρουση των συστηματικών επιθέσεων της εκάστοτε κρατικής εξουσίας και των φορέων της στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδίας.
Δήλωνα και δηλώνω μόνιμος εραστής της ιδέας ότι οι δυνατότητες εκσυγχρονισμού στο θεσμικό και κανονιστικό επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι τεράστιες. Μέχρι σήμερα είναι εκμεταλλεύσιμο ένα μικρό, μόνο, μέρος, υπάρχουν απλοί τρόποι που οδηγούν σε σημαντική αναβάθμιση και διαδικασίες που εύκολα και ανέξοδα επιβεβαιώνουν την πολιτική κυριαρχία της Ε.Π.Ο. στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι χρειάζεται; Τόλμη και υπέρβαση των τιμαρίων, ώστε να προκύψει ως διακύβευμα το μεγάλο και το σημαντικό που είναι η ίδια η Ομοσπονδία και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όλα τα παραπάνω όντως «τα έκανα» με κατάθεση ψυχής, με καθαρό νου και με διάθεση προσφοράς που υπερβαίνει τα στενά περιθώρια μιας απλής ή αναβαθμισμένης θέσης ή θεσούλας, γιατί πίστευα και πιστεύω φανατικά στις μεγάλες προσδοκίες που μπορεί να ικανοποιήσει μια Ε.Π.Ο. σύγχρονη, λειτουργική και αποτελεσματική.
Τι δεν έκανα;
Δεν πήρα μέρος όλα
αυτά τα χρόνια στην επιλογή ή στην απόρριψη οποιουδήποτε υποψήφιου προέδρου της
Ε.Π.Ο. για ένα πολύ απλό λόγο. Δεν με ρώτησε κανένας, εμένα τον πολυπράγμωνα,
τον άνθρωπο της σκιάς, τον ενορχηστρωτή πίσω από τις κουρτίνες. Προφανώς … θα
το ξέχασαν.Δεν ενήργησα σε βάρος των συμφερόντων (εκλογικών ή αγωνιστικών) οιουδήποτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ούτε προσπάθησα ποτέ να πλήξω με τρόπο ανοίκειο και χαμερπή πρόσωπα, ομάδες ή σωματεία.
Δεν χρησιμοποίησα τη δύναμη των κανονισμών για να οδηγήσω μια υπόθεση σε εξέλιξη υπέρ ενός και εναντίον άλλου, ούτε διανοήθηκα ποτέ να επιχειρήσω να παρέμβω στο έργο επιτροπών και οργάνων της Ε.Π.Ο. για να καθοδηγήσω ενέργειες και αποφάσεις.
Δεν προέταξα το προσωπικό μου συμφέρον και τα οφέλη της θέσης μου απέναντι στο συμφέρον της Ε.Π.Ο. και της πολιτικής κυριαρχίας της στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν παραπλάνησα κανένα, δεν ξέφυγα από το μέτρο των κανονισμών, δεν υπηρέτησα «δύο αφεντάδες», δεν χρειάστηκε να μένω κλεισμένος στο σπίτι μου και να μην κυκλοφορώ στο δρόμο εξαιτίας υποσχέσεων που έδωσα και δεν τήρησα, δεν κατέληξα σε θεραπευτήριο με νέα διαμόρφωση της γεωγραφίας του προσώπου μου επειδή τα λεφτά που πήρα δεν έπιασαν τόπο, δεν ρουφιάνεψα, δεν κατηγόρησα υπόγεια, δεν συνέργησα στην καταστροφή κανενός. Συνέδραμα όπως και όσο, εντός των ακραίων ορίων των κανονισμών, μπορούσα αντιλαμβανόμενος, πολλές φορές, το τεράστιο έλλειμμα οργάνωσης των Π.Α.Ε. και των σωματείων. Ονόματα και διευθύνσεις δεν χρειάζονται. Ξέρουν αυτοί.
Δυστυχώς, για τις κατά καιρούς θεωρίες συνομωσίας, που συνοδεύουν κάθε απόπειρα να περιγραφεί αρνητικά η θητεία μου στην Ε.Π.Ο., δεν είμαι σε καμία περίεργη τηλεφωνική συνομιλία, δεν αναφέρεται καν το όνομα μου σε ανάλογη συνομιλία, δεν περιλαμβάνομαι με πράξεις σε καμία υπόθεση παράνομων δραστηριοτήτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ουδείς ψόγος φαίνεται να υπάρχει (μετά από τόσους εμφανείς και αφανείς ελέγχους αρμοδίων υπηρεσιών) στα οικονομικά μου. Τα στοιχεία αυτά αποδέχθηκε προφανώς και ο αρμόδιος εισαγγελέας και εισηγήθηκε στην πρόταση του την μη παραπομπή μου σε δίκη για την υπόθεση της (δήθεν) «εγκληματικής οργάνωσης» στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τέλος, για να ακυρώσω και ένα ακόμη μύθο, δεν συνέταξα την τελική επιστολή προς τη FIFA για τον κ. Κουτσοκούμνη. Πολύ κακώς για μένα, γιατί η εκτίμηση μου για τον συγκεκριμένο «τοποτηρητή» και τον ρόλο του στο ελληνικό ποδόσφαιρο δικαιώθηκε απόλυτα «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις» και από την θορυβώδη αποστρατεία του με απόφαση της FIFA.. Είναι μια λανθασμένη επιλογή μου που με βασανίζει τις νύχτες ακόμη. Ελπίζω, πάντως, να είναι υγιής και αρτιμελής, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
Για να τελειώνουμε
Γνωρίζω πολύ
καλά ποιους ενοχλούσα ειδικά από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά, γιατί
απολύθηκα από την Ε.Π.Ο., σε ποια, ακριβώς, σύσκεψη κυβερνητικών και
επιχειρηματικών περί το ποδόσφαιρο κύκλων αποφασίστηκε η απόλυση μου ( όπως και
του καλού μου φίλου Παυσανία Παπανικολάου) και ανακοινώθηκε, με έξαρση
συναισθημάτων ανακούφισης, αμέσως μετά, τι ακριβώς εξυπηρετούσε η εξέλιξη αυτή,
ποιοι προεξοφλούσαν πως θα συμβεί οπωσδήποτε, επειδή «είναι κυβερνητική
εντολή», ποιοι την προώθησαν και ποιοι την ανέχτηκαν. Εννοείται, πως κανείς
στην Ελλάδα δεν πιστεύει τις ανοησίες περί δήθεν κακού ορισμού των αγώνων του
Κυπέλλου, ως αφορμή απόλυσης. Αυτό μας έλειπε τώρα. Εγώ που έκανα τον Κ.Α.Π.
Επαγγελματικών Ομάδων και την προκήρυξη του Κυπέλλου να κάνω λάθος ορισμό
αγώνων!!!
Επιμένω να
διεκδικώ το δικαίωμα μου να κρίνει η δικαιοσύνη τη νομιμότητα της απόλυσής μου,
την οποία θεωρώ παράνομη και καταχρηστική και δεν πρόκειται να ορρωδήσω προ
ουδενός στην υπεράσπιση, έως τέλους, του δικαιώματος μου αυτού.
Υ.Γ.1. Επέλεξα να απαντήσω στην απόπειρα του
εναντίον μου λιβελλογραφήματος πολιτικά, έστω και αν γνωρίζω ότι η απάντησή μου
απευθύνεται σε μια δημοσιογραφική και ποδοσφαιρική «κατίνα», καθώς πιστεύω,
βαθύτατα, πως «και στο ποδόσφαιρο όλα είναι πολιτική» κι η αντιπαράθεση εκεί
πρέπει να γίνεται.
Υ.Γ. 2. Το
παρατσούκλι «Ρασπούτιν» ( για το οποίο δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν τρέφω καθόλου αρνητικά συναισθήματα) έχει άλλον
πνευματικό πατέρα. Τον Μανώλη Γαβαθιώτη, προ πολλών ετών. Τότε που είχαμε μια
πολιτική κόντρα για το πεδίο εξουσία της FIFA στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σήμερα,
θυμόμαστε και οι δυο με νοσταλγία τις μέρες εκείνες. Σε κάθε περίπτωση, όμως,
είμαι έτοιμος να μπω και σε μια δημόσια συζήτηση για τον διασημότερο καλόγηρο
της ιστορίας, τις επιπτώσεις της παρουσίας του στις εξελίξεις της τσαρικής
Ρωσίας και τη δολοφονία του ένα χρόνο πριν την επανάσταση των μπολσεβίκων.
Υ.Γ. 3. Τις
απόψεις μου για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα της τελευταίας διετίας
και ειδικά για την περίοδο από τον Οκτώβριο του 2016 έως και σήμερα δεν μπορεί
κανείς, εντεταλμένος ή μη, να τις αλλάξει. Ξέρω άριστα τι συνέβη, πότε συνέβη,
με ποιους παρόντες, ποιος το οργάνωσε, με ποιον προσωπικό στόχο, τι
εξυπηρέτησαν οι εξελίξεις και που οδηγούν. Αν ο «κατασκευαστής ελληνικών εξελίξεων»
επιθυμεί μπορούμε να τα πούμε και δημόσια. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να
υπερασπιστώ τις απόψεις μου. Αυτός; Ως τροφή για σκέψη και μόνο καταθέτω την
πρώτη ερώτηση που έκανε ένας… Πρίμο Κορβάρο, μέλος της κοινής αντιπροσωπείας FIFA/UEFA στους επιτελείς της Ε.Π.Ο., όταν για
πρώτη φορά εμφανίστηκε η δήθεν έξωθεν «βοήθεια» στα γραφεία της Ομοσπονδίας υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του τιτανομεγιστοτεράστιου Κωστάκη
Κουτσοκούμνη για να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη κρατική παρέμβαση: « Γιατί τα
τελευταία είκοσι χρόνια το πρωτάθλημα στην Ελλάδα το παίρνει ο Ολυμπιακός;»
Για την
υπογραφή: Χρήστος Υφαντής