Ένα διαρκές έγκλημα σε βάρος του ποδοσφαίρου

***Διαβάστε γιατί η εισαγγελική έρευνα για τον αγώνα Ολυμπιακός-Πλατανιάς 2-1 δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο αλλά και που οφείλονται τα παράλογα που γίνονται
Εξελίσσεται (!!!), σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η εισαγγελική (της τακτικής δικαιοσύνης) έρευνα για "επεισόδια" στο περιθώριο του αγώνα Ολυμπιακός - Πλατανιάς με κλήσεις προς κατάθεση σε ποδοσφαιριστές της φιλοξενούμενης ομάδας.
Στην κατάληξη της προσβλέπει με προσδοκία ο ΠΑΟΚ καθώς μια πιθανή (;) παραπομπή του Ολυμπιακού είναι δυνατό (σύμφωνα με τους Θεσσαλονικείς) να διαμορφώσει διαφορετικά δεδομένα στη βαθμολογία του πρωταθλήματος και να βρεθούν οι ίδιοι αγκαλιά με τον τίτλο.
Η έρευνα, καθεαυτή, είναι σαφές πως δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Δεν προκύπτει σε καμία περίπτωση από το καταστατικό και τους κανονισμούς της ΕΠΟ., η απόλυτη και αποκλειστική κυριαρχία των οποίων στην πειθαρχική διαδικασία του αθλήματος δεν αμφισβητείται από κανένα νουνεχή και από όποιον έχει την παραμικρή σχέση με το άθλημα και τους κανονισμούς του. Σε απλά ελληνικά η έρευνα (εάν και εφόσον εξελιχθεί και ολοκληρωθεί) έχει μια τυπική σημασία για το ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν μπορεί (;) να παράξει καμία έννομη συνέπεια σε βάρος του Ολυμπιακού. Ο λόγος απλός: Για το ποδόσφαιρο κάθε πειθαρχική διαδικασία κινείται μόνο με βάση τις εκθέσεις των εντεταλμένων ποδοσφαιρικών οργάνων ( διαιτητής, παρατηρητής κ.λ.π.) στις οποίες, επικουρικά και μόνο, μπορεί να προστεθεί η έκθεση της αστυνομίας.
Για τον συγκεκριμένο αγώνα τόσο οι εκθέσεις των ποδοσφαιρικών οργάνων όσο και αυτή της αστυνομίας είναι λευκές, γεγονός που προσδιορίζει την (ποδοσφαιρική) τύχη οποιασδήποτε εισαγγελικής έρευνας.
Τότε, για ποιους λόγους συνεχίζεται η έρευνα, προστίθενται καταθέσεις, προετοιμάζονται ( με εντατικό φροντιστήριο) μάρτυρες και διατυπώνονται προσδοκίες και (ίσως) απαιτήσεις;
Επειδή, κάποιοι προσδοκούν, πως η εξελισσόμενη εισαγγελική έρευνα θα διαβιβαστεί (μόλις ολοκληρωθεί) από τον τακτικό στον ποδοσφαιρικό εισαγγελέα από τον οποίο θα ζητηθεί η άσκηση δίωξης σε βάρος του Ολυμπιακού με βάση τα άρθρα του Πειθαρχικού Κώδικα για "απειλές" και "βία" και προβάλλει έτσι ορατός ο κίνδυνος για τους ερυθρόλευκους να τιμωρηθούν με την πολυπόθητη αφαίρεση των έξι βαθμών.
Στην ουσία αναφερόμαστε στην πιο ακραία, πιο βάναυση, πιο παρανοϊκή απόπειρα υπαγωγής του ποδοσφαίρου στην κεντρική κρατική εξουσία και στην παράδοση των ποδοσφαιρικών δικαστικών οργάνων ( που είναι υποχρεωμένα και δεσμευμένα να λειτουργούν και να αποφασίζουν με βάση την ποδοσφαιρική έννομη τάξη) στην τακτική δικαιοσύνη. Στην υπαγωγή και στην παράδοση αυτή προσβλέπει ο υποψήφιος νέος "ηγέτης" του ελληνικού ποδοσφαίρου, ώστε να καταφέρει (εκμεταλλευόμενος και τις άριστες σχέσεις με την κυβέρνηση) να πάει στη Θεσσαλονίκη επιτέλους ένα τίτλο.
Βεβαίως, η διαδικασία δεν έχει καμία τύχη, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα μιλάμε για καθεστώς Κιμ Γιογκ Ουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όμοιο του οποίου δεν καταγράφεται, ούτε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, στις εθνικές ομοσπονδίες που είναι μέλη της FIFA και δεσμεύονται από την αυτονομία και τη Ρήτρα Ανεξαρτησίας.

Υ.Γ. Καταλάβατε, τώρα, γιατί επιμένουμε να αναδεικνύουμε το έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος του ελληνικού ποδοσφαίρου το 2015 με την πλήρη παράδοση της FIFA και της UEFA και με βαρύτατες προσωπικές ευθύνες συγκεκριμένων προσώπων στους εμπνευστές του νόμου 4326/2015, χωρίς να προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση για δικούς τους, πολύ προσωπικούς, λόγους; Το έγκλημα αυτό κανείς δεν δικαιούται να το ξεχάσει ή να το συγχωρέσει. Είναι εδώ, είναι υπαρκτό, είναι σε πλήρη λειτουργία και είναι το αποτέλεσμα της "σκληρής διαπραγμάτευσης" των Θόδωρου Θεοδωρίδη και Τζιάνι Ινφαντίνο με τον υπουργεύοντα, τότε τον ελληνικό αθλητισμό κ. Κοντονή. Τι δεν καταλαβαίνετε;