Δεν δικαιούνται να είναι μεγάθυμοι

***Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να ξεχάσει τη διαιτησία του Σιδηρόπουλου, επειδή «ο κορυφαίος ακατάλληλος» είναι η μόνη αιτία που αποκλείστηκε
Κατανοητή η προσπάθεια των εμπλεκομένων στη διοργάνωση του χθεσινού αγώνα στο ΟΑΚΑ (ΕΠΟ και ΑΕΚ) να μεταφέρουν, με αλλεπάλληλες επικοινωνιακές καταχωρήσεις σε όλα τα βολικά και υπάκουα ΜΜΕ της εξυγίανσης, το βάρος των γεγονότων είτε στις δηλώσεις του Σάββα Θεοδωρίδη μετά τον αγώνα, είτε στις "φοβερές και τρομερές" λεκτικές επιθέσεις του Φρανσουά Μοντεστό στον εξ Ιωαννίνων έλκοντα την καταγωγή παρατηρητή του αγώνα κ. Βρακά (γνωστό σε όλες τις Ενώσεις - Μέλη της ΕΠΟ ως εκ των ηγετών της εξυγίανσης και σε πολύ στενή - και...λεπτή- συνεργασία με ένα παιδί... μάλαμα), είτε στις... επιθέσεις κατά κύματα των Καπίνο και Φορτούνη εναντίον ενός δήθεν παρατηρητή "της ΔΕΑΒ λέει" (άλλο φρούτο κι αυτό πάλι), στον οποίο επιτέθηκαν ... για να του πάρουν (άκουσον, άκουσον) το κινητό!
Γνωστά όλα αυτά, κάποια εξ αυτών γραφικά και κιτρινιάρικα και εξόχως παρελκυστικά, καθώς βολεύει τρομερά η ανάδειξη τους από τα μπουκωμένα παπαγαλάκια (διορισμένα στην ΕΠΟ και μη), τους εμπνευστές της επικοινωνιακής ντρίμπλας που είναι απαραίτητη για να στραφεί το ενδιαφέρον μακριά από τον μεγάλο πρωταγωνιστή του αγώνα που δεν ήταν άλλος από τον "κορυφαίο ακατάλληλο" στην Ελλάδα και στην Ευρώπη κ. Σιδηρόπουλο.
Κανείς δεν πρέπει να ξεγελιέται και - κυρίως- να ξεχνάει. Η εξέλιξη του αγώνα και το τελικό αποτέλεσμα καθορίστηκαν ολοκληρωτικά από τις κραυγαλέες καταστρατηγήσεις των κανόνων του παιχνιδιού από τον "κορυφαίο" κ. Σιδηρόπουλο, αποφάσεις που έλαβε και που κρίνονται ότι κράτησε την ΑΕΚ στο παιχνίδι και "απαγόρευσε" στον Ολυμπιακό να διεκδικήσει τη νίκη - πρόκριση ΄όπως οι όροι του παιχνιδιού επιβάλλουν. Να βρεθεί, δηλαδή, από το 22΄έως το τέλος του αγώνα με αριθμητική υπεροχή έναντι της ΑΕΚ λόγω της αποβολής του Βράνιες με κόκκινη κάρτα για την ενέργεια του να χτυπήσει αντίπαλο στην ουσία εκτός φάσης (τον Μάριν).
Αυτή η φάση και η απόφαση του "κορυφαίου" (και φίλου ισχυρών παραγόντων της UEFA) κ. Σιδηρόπουλου να μην εφαρμόσει την διάταξη των κανόνων του παιχνιδιού, να διατηρήσει χαριστικά τον Βράνιες στο παιχνίδι και να επιτρέψει στην ΑΕΚ να συνεχίσει να αγωνίζεται με έντεκα ποδοσφαιριστές... είναι όλος ο αγώνας. Μάλιστα δεν απέβαλε τον Βόσνιο ούτε στο 83’ που χρησιμοποίησε τον αγκώνα του σε διεκδίκηση της μπάλας με τον Καρντόσο, μια φάση που δεν έδωσε ούτε φάουλ.
Για να μην ξεχνιόμαστε η φάση του 22’ είναι απολύτως αποδεικτική των διαθέσεων του κ. Σιδηρόπουλου και επιβεβαιώνει τη δήλωση του Σάββα Θεοδωρίδη ότι σφύριξε 80-20 υπέρ της ΑΕΚ, καθώς επέτρεψε στη γηπεδούχο να διεκδικήσει την πρόκριση της και στο τέλος να την πετύχει, έστω και με την ψυχή στο στόμα και με μια έντονη σωματική μυρωδιά να πλανάται στην ατμόσφαιρα.
Κανείς δεν δικαιούται να ξεγελαστεί και να δικαιολογήσει ή, πολύ περισσότερο, να αποδεχθεί την απόδοση του κ. Σιδηρόπουλου. Όχι! Πρόκειται για εξόφθαλμο λάθος εμφανούς αντί-Ολυμπιακής διάθεσης, ένα από τα πολλά που κατά σύμπτωση κάνει σε βάρος του Ολυμπιακού και υπέρ των αντιπάλων του και σε προηγούμενους αγώνες που τον σφύριξε, και μεγάλη αβάντα στο να προκριθεί "πάση θυσία" η ΑΕΚ. ακόμη και κόντρα στους κανόνες του παιχνιδιού, την αυστηρή τήρηση των οποίων είναι υποχρεωμένος να εφαρμόζει. Ο κ. Σιδηρόπουλος, επαναλαμβάνουμε "κορυφαίος και πολύ καλός φίλος ισχυρών παραγόντων της UEFA που τον προωθούν κανονικά", είναι ο απόλυτος διαμορφωτής του αποτελέσματος, αυτός που με τη μη τήρηση των κανονισμών, όπως είχε υποχρέωση ως διαιτητής, δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να πάρει τη διαφορά που ήθελε και να προκριθεί. Απέναντι σε αυτόν τον Σιδηρόπουλο (και τους ομοίους του) ο Ολυμπιακός δεν δικαιούται (έχει υποχρέωση απέναντι στο ποδόσφαιρο) να προκρίνει τη λήθη ή την δικαιολόγηση.
Δεν δικαιούνται οι ερυθρόλευκοι να αντιμετωπίσουν την διαιτησία του ως ¨ατυχή" ή να του προσφέρουν, με μια αίσθηση μεγαλοσύνης, άλλοθι. Για τον Ολυμπιακό ο Σιδηρόπουλος πρέπει να είναι αυτός που δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει μια συγκλονιστική ανατροπή και να κερδίσει αυτό που δικαιούνταν με την απόδοσή του και με την τήρηση των κανόνων του παιχνιδιού.
Στις περιπτώσεις αυτές ο υγιής οργανισμός αντιμετωπίζει την μεγαθυμία ως αδυναμία. Και αντιδράει, νόμιμα πάντα και εντός των προβλέψεων των κανονισμών, όσο πιο έντονα μπορεί.