Το μέλλον είναι πολιτικό

Δυστυχώς για τις ίδιες και την παράδοση των αντιπαραθέσεων σε εκλογικό επίπεδο, οι Ενώσεις της ΕΠΟ δεν έχουν πλέον κανένα περιθώριο να επαναλάβουν τον παρελθόντα εαυτό τους στην επικείμενη (όποτε και αν συμβεί) εκλογική μάχη. Οι όροι που έχουν διαμορφωθεί από δυνάμεις που δεν ελέγχονται από τις ίδιες και δεν υπακούν στα γνωστά κλισέ του παρελθόντος δεν μπορούν να αποκρουστούν με τις μανιχαϊστικές προσεγγίσεις “το καλό εναντίον του κακού".
Χρειάζεται, περισσότερο ίσως και από την ενότητά τους, ανοιχτό μυαλό, σοβαρές αναλύσεις και - το σημαντικότερο- να κατανοήσουν και να επιβάλουν οι ίδιες στην εκλογική μάχη (και πριν από αυτή) πολιτικούς όρους στην διαδικασία διαμόρφωσης του νέου ποδοσφαιρικού περιβάλλοντος.
Καλώς ή κακώς στις Ενώσεις έλαχε να αποφασίσουν αν θέλουν να υπερασπιστούν την Ρήτρα Ανεξαρτησίας του αθλήματος απέναντι στην εκδοχή του κρατικού ποδοσφαίρου, να επιβάλουν τη δύναμη του ιδιωτικού χώρου της κοινωνίας απέναντι στην αδηφάγα κρατική μηχανή, που επιθυμεί μόνο ακραία εξουσία για τον εαυτό της.
Είναι πολύπλοκος και πολυεπίπεδος ο ρόλος των Ενώσεων στο προσεχές μέλλον. Στην ουσία είναι αυτές που θα κληθούν να υπερασπιστούν την ποδοσφαιρική ανεξαρτησία απέναντι ακόμη και στον ίδιο τον εκπρόσωπο της FIFA που την έχει ξεδιάντροπα ξεπουλήσει στο ελληνικό κράτος.
Αυτός ο προορισμός των Ενώσεων δεν μπορεί ποτέ να υλοποιηθεί αν δεν στηρίζεται στην ενότητά τους και στις πολιτικές επεξεργασίες τους, εν είδει κυβερνητικού προγράμματος για το ποδόσφαιρο, που πρέπει να ξεκινήσουν από τώρα και να ολοκληρωθούν σύντομα.
Τα εργαλεία υπάρχουν. Είναι το καταστατικό, οι κανονισμοί και οι επεξεργασίες της FIFA και της UEFA στην ενσωμάτωση των οποίων στη λογική των Ενώσεων βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας.

Και στη διάθεση να μιλήσουν και να συνεννοηθούν μακριά από τις στείρες αντιπαραθέσεις του παρελθόντος.