Απορίες. Πολλές απορίες άλλες υπαρκτές και βάσιμες και άλλες
αστείες και ανύπαρκτες (όπως η τελευταία) από την ώρα που αναφέρονται σε
ανύπαρκτες καταστάσεις.
Κι οι απαντήσεις; Σε γενικές γραμμές ανάλογες.
Δικαίωμα να προσφύγει στην πολιτική δικαιοσύνη έχει ο κ.
Μαλάτος και το χειρίζεται ορθά επικοινωνιακά από την ώρα που επενδύει στο
σημερινό, γενικό μπάχαλο, που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί έχει
δικαίωμα; Γιατί είναι ένας απλός ιδιώτης, που δεν συνδέεται με οποιαδήποτε
σχέση εξάρτησης με την ΕΠΟ και προσφεύγει στην δικαιοσύνη για να
"αποκαταστήσει" μια "αδικία" που συντελείται.
Δικαίωμα έχει και από το γεγονός ότι είναι σταθερός στις
απόψεις του τόσα χρόνια, ως κλασσικός μπροστινός ενός ολόκληρου συστήματος που
βρίσκουν και τα κάνουν ως χαϊδεμένα παιδιά όλων των υπουργών.
Μπορεί, έχει μεγάλες πιθανότητες, να δικαιωθεί. Ένα κλασσικό
δικαστήριο άλλωστε είναι σαφές πως θα προασπίσει την εφαρμογή του νόμου έναντι
οποιουδήποτε καταστατικού. Το ίδιο έκανε και το Διαιτητικό Δικαστήριο
Ποδοσφαίρου επειδή συγκροτείται από τακτικούς δικαστές.
Η FIFA μπορεί να αντιδράσει μόνο με απειλές αλλά με
περιορισμένη πλέον την δυνατότητα αυτές να γίνονται αποδεκτές καθώς διολισθαίνει
ολοένα και κοντύτερα στον μύθο του ψεύτη βοσκού.
Για την σημερινή Ε.Π.Ο. ούτε λόγος. Ούτε μπορεί (και λόγω
συγκρότησης), ούτε θέλει (λόγω της θέσης όσων την διόρισαν) να αντιδράσει στο
παραμικρό. Θα υπομείνει το τέλος της αγόγγυστα, ως άλλος οσιομάρτυρας του
ποδοσφαιρικού Κοντονισμού.
Άρα τι γίνεται; Μπάχαλο. Η φυσιολογική, δηλαδή, κατάληξη του
ποδοσφαιρικού Κοντονισμού, που έμπλεξε την κυβέρνηση σε μια παρωδία κάθαρσης
και επανάστασης του γλυκού νερού και τώρα εισπράττει τα επίχειρα της ιδεοληψίας
του.
Λογικά, το τελευταίο στάδιο αντίδρασης που υπάρχει στον
ορίζοντα λέγεται "Γιώργος Βασιλειάδης". Τι του έμελλε να πάθει του
ανθρώπου; να υπερασπίζεται αυτός ένας κλασσικός κρατιστής του καθαρού και
αμόλυντου κομμουνισμού την υπεροχή του ιδιωτικού χώρου της κοινωνίας ( δηλαδή
την υπεροχή ενός καταστατικού μιας εταιρείας) απέναντι στο νόμο, το κράτος και
το σύνταγμα.
Ας πρόσεχε όταν αποθέωνε, μαζί με τον Παππά, τον πολιτικό
σαλτιμπαγκισμό του Κοντονή.