Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, εάλω η Πόλις, εάλω η Πόλις



«Ούκ εάλω η Βασιλεύοσα ψυχή των Ελλήνων!
Ουκ εάλω η Βασιλεύουσα ψυχή των Ελλήνων!»

«Απολιόρκητη όταν πολιορκείσαι.
Και όταν συλλαβάνεσαι ασύλληπτη.
Κι όταν κουστωδίες σε πάνε και σε φέρνουνε στα πραιτώρια,
κι όταν δένεσαι πάνω σε πασσάλους και μαστιγώνεσαι,
κι όταν δένεσαι πίσω από άλογα και άρματα και σέρνεσαι βάφοντας κόκκινη τη γραμμή προς τον Αδη.
Κι όταν ενταφιαζεσαι δεν μένεις εκεί,
παρά μόνο για μια ή για δυό, το πολύ για τέσσερες νύχτες,
οπότε όρθρου βαθέος
γιομίζεις το φώς
με πίδακες της Ανάστασης!»

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, «Λειτουργία Κάτω από την Ακρόπολη»