Ένα γήπεδο με ερμοφρόδιτο χαρακτήρα, που κατασκευάστηκε "στην τούρλα του Σαββάτου" για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, που δεν πληρεί καμία προδιαγραφή ασφάλειας αθλητών, διαιτητών και θεατών, με παρατημένο στη φθορά του πανδαμάτορα χρόνου αγωνιστικό χώρο ( τα τελευταία χρόνια δεν αγωνίζεται κανείς στο γήπεδο αυτό και ο αγωνιστικός χώρος δεν έχει αλλαχτεί από το 2004), χωρίς καμία προϋπόθεση ελέγχου των εισερχομένων θεατών, προσβάσιμο στους οπαδούς από τις δύο πλευρές από κατοικημένες περιοχές ( ειδικά από την πλευρά της Ν. Ιωνίας), με αποδυτήρια αλλού γι΄αλλού, με έξοδο αποδυτηρίων στον αγωνιστικό χώρο στο πέταλο που θα τοποθετηθούν οι φανατικοί της μίας ομάδας και - το σημαντικότερο όλων- με μια τρομακτική ευχέρεια για τους θεατές να σηκωθούν από τη θέση τους όποτε το θελήσουν ή όποτε ειδοποιηθούν και να μπουν στον αγωνιστικό χώρο ... απλώς περπατώντας.
Καμία δυνατότητα αστυνόμευσης και ελέγχου του αγωνιστικού χώρου από την ανά πάσα στιγμή είσοδο των θεατών σε αυτόν, ελάχιστες δυνατότητες αστυνόμευσης του εξωτερικού χώρου, αστείες δυνατότητες κίνησης των αστυνομικών δυνάμεων, ούτε κουβέντα για ουσιαστικό διαχωρισμό εξεδρών.
Αυτό είναι το περιβόητο Πανθεσσαλικό στάδιο, που κατασκευάστηκε κανείς δεν ξέρει γιατί και αποτελεί μια ψυχανώμαλη κατασκευή ανάμεσα σε στάδιο για στίβο, χώρο για συναυλίες ορχήστρας δωματίου και γήπεδο ποδοσφαίρου επιπέδου "κυρίες σε φιλολογικό τσάϊ στις εξέδρες".
Η επιλογή του για την διεξαγωγή του Τελικού Αγώνα του Κυπέλλου υπακούει, προφανώς, στην απαίτηση ενός εκ των διαγωνιζομένων για τήρηση ίσων αποστάσεων ανάμεσα στις έδρες των δύο ομάδων και για την ικανοποίηση της απαίτησης αυτής ξεπερνιούνται ελαφρά τη καρδία, όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρεί ένα γήπεδο για την διεξαγωγή του κορυφαίου αγώνα της ποδοσφαιρικής χρόνιας στη χώρα.
Υ.Γ. Όποιου του πουν να αγοράσει εισιτήριο στις τέσσερις - πέντε πρώτες σειρές των εξεδρών και θα είναι εντάξει, θα του έχουν πει ψέμματα.