Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις η φοβερή και τρομερή πρόταση της ανάδειξης του πρωταθλητή με τη διαδικασία των play off άρχισε να δέχεται τα πρώτα χτυπήματα, με προβολές σε αντικειμενικά στοιχεία πάνω στα οποία συγκροτήθηκε και παρουσιάστηκε με μοναδικό στόχο ένα εύκολο εντυπωσιασμό (υπάρχει και ένας δεύτερος, άλλα προς το παρόν παραμένει αφανής) σε ένα καθεστώς διευρυμένης ανυποληψίας.
Στο πρώτο χτύπημα των... Βέλγων, που απαξίωσαν την ικανότητα των Ελλήνων να οργανώσουν και να διεξάγουν πρωτάθλημα με play off, ήρθε να προστεθεί η αντίδραση των "μικρών", οι οποίοι ορθώς συνδυάζουν την αναδιάρθρωση της κατηγορίας με τον επανασχεδιασμό της κατανομής των τηλεοπτικών εσόδων ( δεν έχουν μείνει έσοδα και από πουθενά αλλού), για να ακολουθήσει ένα τρίτο - και ουσιαστικότερο- που αναφέρεται στη βαθμολογία με την οποία οι έξι πρώτοι θα εισέρχονται στη διαδικασία των αγώνων κατάταξης.
Στο ενδιάμεσο αποκαλύφθηκε ότι για την περίοδο 2017-2018 είναι πρακτικά αδύνατο να διεξαχθούν αγώνες κατάταξης λόγω της... ασόβαρης υπόθεσης που λέγεται Μουντιάλ, ενώ ερωτηματικό παραμένει η στάση της Ένωσης Β΄ Εθνικής κατηγορίας, αν και οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτή θα εξαρτηθεί από το ... μαρούλι που θα διατεθεί στα μέλη της.
Στην ουσία; Για πολλά γέλια μια διαδικασία που θα έπρεπε να απασχολεί το σύνολο του δυναμικού του ελληνικού ποδοσφαίρου, να συνεγείρει τις δυνάμεις του, να προκαλεί έρευνες και οικονομοτεχνικές μελέτες, να διευρύνει το πεδίο προβληματισμού στην οργάνωση και λειτουργία των ΠAE.
Αντ΄αυτών προτιμήθηκε μια συρραφή απόψεων και προτάσεων "άρτζι, μπούρτζιι και λουλάς", ενδεικτική της σοβαρότητας με την οποία κορυφαίες αλλαγές αντιμετωπίζονται από τους ενδιαφερόμενους, η διαδικασία καταναλώθηκε σε κόντρες ή συμφωνίες των "μεγάλων" και στους οικονομικούς σχεδιασμούς" των μικρών και στη συνέχεια, όπως συμβαίνει πάντα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ανακαλύφθηκαν τα προβλήματα.
Όση καλή διάθεση και αν έχει κάποιος να υπερασπιστεί τις αλλαγές το κλίμα που έχει διαμορφωθεί μετά τις πρώτες διθυραμβικές προσεγγίσεις από τα αιώνια “παπαγαλάκια”, εκτιμάται (συντηρητικά) ως προβληματικό και (στην ουσία) απολύτως αρνητικό, καθώς στην τελική εξίσωση ήρθε να προστεθεί η σκληρή πραγματικότητα, που έθεσε, ως όφειλε, σειρά ζητημάτων η αντιμετώπιση των οποίων εκφεύγει της απλής ανάγνωσης και απαιτεί κοινό νου, δηλαδή μια εξαιρετικά πολύτιμη συνθήκη.
Στο δια ταύτα: Ο δρόμος για την αναδιάρθρωση της κατηγορίας και την διεξαγωγή των αγώνων κατάταξης για τον πρωταθλητή και τις υποβιβαζόμενες ομάδες είναι μακρύς ακόμη. Τα ζητήματα τώρα μπαίνουν και είναι εξαιρετικά σκληρά.
Αν, μάλιστα, σε αυτά προστεθεί και ο απολύτως προβληματικός χρόνος έναρξης της διοργάνωσης ( σε συνδυασμό με τις νέες ανάγκες που προκύπτουν από τις αλλαγές στις διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA), ο οποίος τοποθετείται πλέον στις αρχές Αυγούστου, τότε το πρόβλημα διογκώνεται έτι περισσότερο.
Υπομονή, λοιπόν, και αρκετή δόση ανοχής στις καινοφανείς (είχαν να εμφανιστούν από την δεκαετία του ογδόντα) προτάσεις αλλαγών που όπως κάθε νεοελληνική ανάλογη διαδικασία έβαλε για μια ακόμη φορά το κάρο μπροστά από τα άλογα και ... ησύχασε.

Υ.Γ. Με το νέο σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος ακόμη και με δεκατέσσερις (14) ομάδες οι συνολικές αγωνιστικές θα είναι τριάντα έξι (36). Προσθέστε σε αυτές τις διεθνείς διοργανώσεις συλλόγων και εθνικών ομάδων, αγώνες προετοιμασίας και Κυπέλλου και θα φτάσετε σε ένα εξωπραγματικό νούμερο. Ψάξτε, λοιπόν, τι μπορεί να περικοπεί από όλες τις διοργανώσεις και... το βρήκατε. Το Κύπελλο... Τα έσοδα της Ε.Π.Ο. δηλαδή...