Στη σχεδιασμένη από συγκεκριμένα επικοινωνιακά κέντρα
διαστρέβλωση των πραγματικών συνθηκών της υπόθεσης, ώστε αυτή να αποκτήσει στο
θυμικό των κάθε λογής "ινδιάνων" της εξέδρας διαστάσεις σκανδάλου από
το οποίο ωφελήθηκε " το απόλυτο κακό του ελληνικού ποδοσφαίρου" (
δηλαδή ο Ολυμπιακός), επενδύθηκαν καριέρες παραγόντων, προπονητών και
ποδοσφαιριστών, δικαιολογήθηκαν αδυναμίες και στηρίχθηκε μια ολόκληρη παραφιλολογία
για την " αμαρτωλή ΕΠΟ, που, ως …υπάλληλος του Ολυμπιακού, έκανε το χατίρι
στον Κόκκαλη και του προσέφερε ένα πρωτάθλημα".
Ήταν λογικό επομένως η, έστω και μετά από μια δεκαετία,
αποκάλυψη ( εν μέρει) των πραγματικών διαστάσεων της υπόθεσης δια στόματος
Ντέμη Νικολαΐδη ( εκ των βασικών πρωταγωνιστών της υπόθεσης) να εισπραχθεί από
τους "κατασκευαστές της παραμυθίας του κορυφαίου σκανδάλου" ως
προδοσία ( περίπου) και να του επιτεθούν, προτάσσοντας την δική του,
υπερβαίνουσα (θεωρητικά) την αντίστοιχη του κακού Κόκκαλη, ηθική.
Τι είπε ο Ντέμης: "Είχε κάθε δικαίωμα ο Ολυμπιακός να
κάνει ένσταση, το πρόβλημα ήταν ότι η ΕΠΟ δεν έπρεπε να εκδώσει δελτίο στον
Βάλνερ".
Τι έλεγε τότε και λέει και σήμερα ο Κανονισμός Ιδιότητας και
Μετεγγραφών (Παράρτημα Α Επαγγελματίες
ποδοσφαιριστές); " Ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής δικαιούται εντός της
ίδιας αγωνιστικής περιόδου, να εγγραφεί σε τρεις ομάδες, αλλά επιτρέπεται να
αγωνιστεί στις δύο από αυτές".
Σε απλά ελληνικά; Δεν είχε κανένα δικαίωμα η ΕΠΟ να αρνηθεί
την έκδοση του δελτίου στον ποδοσφαιριστή και στην ομάδα του. Ούτε είχε καμία
υποχρέωση να εκδώσει το δελτίο με την ταυτόχρονη υπενθύμιση στην Καλαμαριά της,
ως άνω, διάταξης του Κανονισμού.
Δεν νοείται άγνοια Κανονισμού για όσους μετέχουν στις διοργανώσεις,
ειδικώς δε στην κορυφαία εξ αυτών. Στο κάτω - κάτω της γραφής όποιος δεν ξέρει απλά ρωτάει (
δικηγόρους, ειδικούς, υπαλλήλους της ΕΠΟ., τη Νομική Υπηρεσία της Ομοσπονδίας
κ.λ.π.).
Ορθά, λοιπόν, η ΕΠΟ εξέδωσε το δελτίο του Βάλνερ, κακώς
αγωνίστηκε ο ποδοσφαιριστής ( ήταν συμμετοχή σε αγώνες τρίτης ομάδας στην ίδια
αγωνιστική περίοδο), ορθώς αποφάνθηκαν τα δικαστικά όργανα της Ομοσπονδίας και
ορθώς το CAS απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα της ΑΕΚ.
Τα υπόλοιπα είναι ένας ακόμη κατασκευασμένος για εσωτερική
κατανάλωση μύθος στο καταραμένο ελληνικό ποδόσφαιρο για να έχει να λέει
ιστορίες η εξέδρα, να γράφουν άρθρα όλα τα πληρωμένα παπαγαλάκια και να
αποθεώνονται καριέρες παραγόντων, προπονητών και ποδοσφαιριστών.
Η κατάρρευσή του βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με την
οικοδόμησή του ως προς τον θόρυβο που ξεσήκωσε αλλά και πάλι είναι απολύτως
ικανοποιητική.