Το σούπερ παρασκήνιο (…από την πίσω πόρτα) που τάραξε τα νερά - Πως ο Κουτσοκούμνης θεωρήθηκε "μαγική λύση" και έγινε τοποτηρητής του ελληνικού ποδοσφαίρου - Τι λένε τώρα σε FIFA και UEFA

Από την πίσω πόρτα (1)

***ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: Πως ο Κουτσοκούμνης θεωρήθηκε "μαγική λύση" και έγινε τοποτηρητής του ελληνικού ποδοσφαίρου

Δια της τεθλασμένης (από σπόντα) βρέθηκε ο Κωστάκης διαχειριστής του ελληνικού προβλήματος ως τοποτηρητής της FIFA, επικεφαλής της δήθεν κοινής αντιπροσωπείας FIFA/UEFA με έργο την "εξομάλυνση" της οργάνωσης και λειτουργίας του.
Στα κορυφαία κλιμάκια της FIFA το ελληνικό πρόβλημα είχε αποκτήσει, τον Απρίλιο του 2016, εκρηκτικό χαρακτήρα εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων παρεμβάσεων του κ. Κοντονή στη Ρήτρα Ανεξαρτησίας (έστω αυτή την κουτσουρεμένη) της ΕΠΟ.
Οι πρώτες σκέψεις, μετά την ενημέρωσή τους για τις κυβερνητικές αστειότητες στο θέμα της διεξαγωγής του Τελικού Αγώνα, ήταν να αναλάβει τη διαδικασία κανονικοποίησης ένας μέλος της Επιτροπής των Εθνικών Ομοσπονδιών από την κεντρική ή τη βόρεια Ευρώπη μιας και οι παράγοντες αυτοί διακρίνονται για την συστηματική προσήλωση τους στις διατάξεις του καταστατικού και των κανονισμών, είναι εξαιρετικά σκληροί και με μονοθεματική νοοτροπία ( take it or leave it) και "καθαρίζουν τη μπουγάδα" στο άψε - σβήσε.
Η προοπτική αυτή περιείχε και μια δόση γενικευμένης αγανάκτησης "για τα ψέμματα του Κοντονή", όπως αυτή είχε δημιουργηθεί στη FIFA από όσα είχαν προηγηθεί τον προηγούμενο χρόνο και είχαν εκθέσει τα ηγετικά της στελέχη ανεπανόρθωτα.
"Το στρίβειν δια του αρραβώνος" ξεκίνησε όταν ενημερώθηκε για την απόφαση, ιδιωτικώς πάντα, η UEFA. Η προοπτική να καταστραφεί σε ένα βράδυ το ελληνικό ποδόσφαιρο με μια απλή απόφαση αναστολής ιδιότητας μέλους της Ε.Π.Ο. προκάλεσε ( με την καλή έννοια) πανικό, καθώς εκτιμήθηκε αρμοδίως ότι μια ανάλογη εξέλιξη θα χρεώνονταν στην ελληνική παροικία της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας, η οποία θα καλούνταν στη συνέχεια να διαχειριστεί ( μαύρη προοπτική για την ίδια) μια έντονη και ακραία σύγκρουση με την κυβέρνηση με όρους που δεν την ευνοούσαν.
Η προοπτική αυτή έθεσε σε πλήρη λειτουργία όλα τα αμυντικά χαρακτηριστικά της ελληνικής παροικίας, η οποία (αμέσως είναι αλήθεια) κινήθηκε στην ενδιάμεση λογική "μακριά από συγκρούσεις και βλέπουμε".
Εκεί ακριβώς, προέκυψε ο Κωστάκης, ως "ειδικός στην ποδοσφαιρική κανονικοποίηση", την οποία άλλωστε είχε διαχειριστεί στην Αργεντινή (χωρίς κανείς να γνωρίζει επακριβώς τι έκανε).
"Μαγική λύση" για ένα μεγάλο πρόβλημα, που δεν έπρεπε να πάρει εκρηκτικές διατάσεις επειδή απειλούσε, εκτός των άλλων, καριέρες διεθνούς εμβέλειας.

Από την πίσω πόρτα (2)

Η ιδέα της ελληνικής παροικίας της UEFA να ανατεθεί σε επιτροπή υπό τον Κωστάκη η αναγκαία κανονικοποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου, στο πρότυπο της κανονικοποίησης άλλων εθνικών ομοσπονδιών σε "εξωτικές περιοχές του πλανήτη", πλασαρίστηκε ως "η καλύτερη δυνατή" για δύο λόγους:
Πρώτος, η ελληνική ιδιαιτερότητα, καθώς η ΕΠΟ είναι μια εθνική ομοσπονδία μέλος της UEFA, μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία και για το λόγο αυτό θα ήταν καλό να έχει η UEFA τον κύριο λόγο στη σύνθεση της κοινής Επιτροπής. Επικουρική παράμετρος η διάθεση της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας να πάρει εκδίκηση για τα όσα υπέστη την αμέσως προηγούμενη αγωνιστική περίοδο (2015) από τον κ. Κοντονή, με κορυφαίο γεγονός την εκ των υστέρων διαπίστωσή τους ότι "ο υπουργός είπε ψέματα για το νόμο που ψήφισε. Υποσχέθηκε τη σύμφωνη γνώμη της ΕΠΟ σε όλες τις αποφάσεις για θέματα βίας και κατέθεσε προς ψήφιση και τελικώς ενέκρινε την απλή γνώμη της Ομοσπονδίας".
Δεύτερος, η επιθυμία να είναι η UEFA παρούσα σε όλες τις εξελίξεις μέσω της παρουσίας, ως επικεφαλής της Επιτροπής, ενός γνώστη της ελληνικής γλώσσας, που θα ήταν σε απευθείας συνεννόηση με την ηγετική ομάδα της UEFA, θα συνενοούνταν στη μητρική του γλώσσα με τον αρμόδιο υπουργό (δεν μιλάει και άλλη δηλαδή ο υπουργός) και θα ήταν, σε γενικές γραμμές, "συνεργάσιμος".
Έναν ελεγχόμενο  επικεφαλής Επιτροπής που θα λειτουργούσε ως "το μακρύ χέρι FIFA/UEFA" στην Ελλάδα και θα μπορούσε, μέσα από διαδικασίες ήπιων συγκρούσεων και ημιτασιόν "επαναστάσεων", να προωθήσει τα συμφέροντα του ελληνικού ποδοσφαίρου είχαν κατά νου τον Κωστάκη οι ηγήτορες της UEFA, αλλά τους προέκυψε, στην πορεία, ένας κλασσικός …ισορροπιστής που κάνει το δικό του, καθώς δημιούργησε δικούς του… συμμάχους.

Από την πίσω πόρτα (3)

Κλασσικός ποδοσφαιρικός παράγοντας του νοτιότερου άκρου της Ευρώπης ο Κωστάκης βρήκε ( και του είπαν στο αυτί) τα παρακάτω δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο:
α. Μια Ομοσπονδία αποδυναμωμένη από τα πολλά χρόνια υστερικής εναντίον της προπαγάνδας, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, από τους αρχάγγελους της κάθαρσης και της εξυγίανσης, όπως αυτές εκφράζονταν από την τότε ενεργή συμμαχία ΑΕΚ- ΠΑΟ-ΠΑΟΚ. Στο εσωτερικό με την οργανωμένη, σχεδιασμένη και γενικευμένη αμφισβήτηση των πάντων, ακόμη και με απίστευτα ψεύτικες ειδήσεις και στο εξωτερικό με συστηματική και άριστα σχεδιασμένη "ενημέρωση" των διεθνών ποδοσφαιρικών αρχών για όσα φοβερά και τρομερά συνέβαιναν, σύμφωνα με τους ίδιους, στην Ελλάδα
β. Μια ηγετική ομάδα(πρώην και νυν παραγόντων) ευθέως απειλούμενη με δικαστικές διώξεις για εξαιρετικά σοβαρά "αδικήματα" (υπαρκτά ή όχι λίγη σημασία είχε και έχει), η οποία αδυνατούσε να καταθέσει οποιαδήποτε άποψη για τις εξελίξεις, αρκούμενη να κρύβεται πίσω από την "αυθεντία" της FIFA, στη βοήθεια της οποίας προσέβλεπε με σχεδόν παραθρησκευτική εμμονή
γ. Μια νέα κυβέρνηση, εξαιρετικά δυναμική στην πρώτη περίοδο της εξουσίας της, με συνοχή, ενθουσιασμό, ακραία ιδεοληπτική διαχείριση των δεδομένων και μεγάλη απήχηση στους πολίτες. Βασική διοικητική της έκφραση ο υφυπουργός αθλητισμού, που συμπύκνωνε στο πρόσωπό του τις πλέον ακραίες παραδόσεις της νεοκομμουνιστικής αριστεράς, όπως την είχε διαμορφώσει ο μακαρίτης Γιάννης Μπανιάς στο πέρασμα των πολλών χρόνων κοινωνικής και πολιτικής απομόνωσης του μορφώματος που ηγούνταν
Στο τοπίο αυτό για τον εκ Κύπρου ορμώμενο Κωστάκη οι βασικές επιλογές ήταν μονόδρομος.
Πήρε αγκαλιά την κυβέρνηση και τον υπουργό, σχεδίασε, με την ευγενική συμμετοχή φίλων του από το παρελθόν (για την ακρίβεια πρώην πρόεδρο της Ομοσπονδίας με τον οποίο γευματίζει όταν έρχεται στην Αθήνα αλλά και με ολίγη από Θωμά που κι αυτός ξέρει από ΕΠΟ), την σταδιακή "κατάργηση" της ΕΠΟ με την υπάρχουσα μορφή της, διεμβόλισε, ακόμη περισσότερο, τις ελάχιστες δυνατότητες άμυνας που η Ομοσπονδία είχε, διέβαλε σε FIFA/UEFA ηγετικά διοικητικά στελέχη της, συνέδεσε άρρηκτα τη λειτουργία της με τη δήθεν εξυπηρέτηση των συμφερόντων μιας και μόνης ομάδας ( ξέρουν καλά στην ΕΠΟ όσα έλεγε για το θέμα αυτό ο κ. Κορβάρο την πρώτη κιόλας φορά που ήρθε στην Ελλάδα) και έκανε ότι άλλο περνούσε από το χέρι του για να "εξομαλυνθεί" η ΕΠΟ σύμφωνα με τα καλά και συμφέροντα τους φίλους του.
Τα αποτελέσματα τα ζει τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από την πίσω πόρτα (4)
***Τι λένε τώρα σε FIFA και UEFA για τον Κουτσοκούμνη

Τι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, τόσο για τον ίδιο τον Κωστάκη όσο και για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, πλέον;
Προφανώς όσα λένε τώρα σε FIFA και UEFA για την επιλογή τους να παραδώσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο σε ένα Κύπριο Καλοχαιρέτα.
"Τον βάλαμε για να μπορέσει να συνεννοηθεί με την κυβέρνηση χωρίς συγκρούσεις, να βοηθήσει την ΕΠΟ να ορθοποδήσει και να επιβάλλει αναίμακτα την εναρμόνιση της εθνικής αθλητικής νομοθεσίας με το καταστατικό και τους κανονισμούς της FIFA κι αυτός κάνει προσωπικό παιχνίδι" είναι η πιο μαλακή έκφραση που ακούγεται για τον κ. Κουτσοκούμνη.
Το χειρότερο; Βασικοί παράγοντες των δύο διεθνών ποδοσφαιρικών αρχών αρχίζουν να μην σηκώνουν το τηλέφωνο και να αρνούνται, σε συνομιλητές τους από την Ελλάδα, οποιαδήποτε σχέση με τον Κωστάκη και τα καμώματά του.
"Μην μας μπερδεύετε με αυτόν" λένε, μετ΄επιτάσεως μάλιστα, παραμένοντας πάντως πλήρεις προσδοκιών για το μέλλον του αθλήματος εξαιτίας κυρίως εξελίξεων που σημειώνονται σε εθνικό επίπεδο και οδηγούν, όπως όλα τα φαινόμενα διαλαλούν, σε μια ευρεία ποδοσφαιρική συνεννόηση, η οποία θα αποκτήσει και σαφή διοικητική έκφραση όταν έρθει η ώρα.

Υ.Γ. Δηλαδή ήρθε μάλλον η ώρα...