«Ό,τι έλεγε για τους κόκκινους φακέλους πριν από λίγο καιρό, ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης, το έλεγε και πριν 20 χρόνια: «Η Ομοσπονδία αδυνατεί να βρει αποδεικτικά στοιχεία»!

***Ο Κυπριακός… ψαλμός, σε σχόλιο ιστοσελίδας, στον τοποτηρητή της FIFA στον ελληνικό ποδόσφαιρο


ΠΗΓΗ: www.goal.co.cy (ΕΔΩ)

Το στημένο ματς της Εθνικής μας στο μικροσκόπιο 

ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ

Ούτε βαλτός να ήταν ο Ανδρέας Μιχαηλίδης! Μα να (ξαν)ανοίξει το κεφάλαιο «Βουλγαρία»; Κάτι σαν βούτυρο στο ψωμί όλων όσοι πάλεψαν πραγματικά για κάθαρση στο κυπριακό ποδόσφαιρο, που δεν ήρθε ποτέ. Και για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, με εξαίρεση κάποιους… ρομαντικούς δημοσιογράφους, ελάχιστοι πολέμησαν για να λάμψει η αλήθεια σε εκείνη τη θλιβερή ιστορία, κηλίδα για την Εθνική μας ομάδα.
Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Στην προχθεσινή συνέντευξή του στον Κώστα Μαλέκο, ο Ανδρέας Μιχαηλίδης αναφέρθηκε και στον αγώνα της Εθνικής Κύπρου με αντίπαλο τη Βουλγαρία το 1996, στον οποίο χάσαμε με 1–3.
«Η Βουλγαρία θα έπρεπε για μένα να είναι παράσημο. Γιατί είμαι ο μόνος που έφυγε και από τους λίγους που δεν έφταιγαν. Να μην μου σέρνουν και τη Βουλγαρία, εκείνο το παιχνίδι έμεινε ατιμώρητο και ήταν η αρχή πολλών κακών. Έλεγε τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια. Εγώ είχα εισηγηθεί να τιμωρηθούν και οι 16 παίκτες και το προπονητικό τιμ για δύο χρόνια.
Και μου έλεγαν θα παν αθώοι. Έχει πιο αθώους από εμένα; Όταν έβαλα το βίντεο πίσω, τα κατάλαβα. Φώναζα, τσιριλούσα, κλοτσούσα, τι να κάμω. Όταν κατάλαβα όταν ισοφαρίσαμε και έπρεπε να φάμε και άλλο γκολ και να χάνουμε από το ημίχρονο, τι να έκανα; Μετά κατάλαβα ότι ήταν στημένο το παιχνίδι να χάνουμε από το ημίχρονο. Και μετά αυτοί οι παίκτες φόρεσαν το Εθνόσημο».
 Όλα αυτά τα λέει ο Ανδρέας Μιχαηλίδης 20 χρόνια μετά. Εκείνη την περίοδο, ο φίλτατος και πάντοτε λαλίστατος Ανδρέας, δεν είπε ούτε λέξη! Η αποκάλυψη έγινε από τον «Φιλελεύθερο» κι είναι πραγματικό παράσημο για κάποιους από τους αθλητικούς συντάκτες της εφημερίδας και ιδιαίτερα τον Μιχάλη Γαβριηλίδη που έκανε το ρεπορτάζ της Εθνικής.
Το ματς έγινε στις 14 Δεκεμβρίου 1996 στο Τσίρειο. Οι Βούλγαροι προηγήθηκαν με τον Κονσταντίνοφ και ο Πίττας ισοφάρισε στο 29’ (στο βίντεο φάνηκε ότι το γκολ δεν το χάρηκαν όλοι οι διεθνείς μας). Πέντε λεπτά αργότερα στο 34’ ο Μπαλάκοφ έδωσε και πάλι προβάδισμα στους φιλοξενούμενους, οι οποίοι κλείδωσαν τη νίκη με τον Ίλιεφ στο 70’.
Ταυτόχρονα, όμως, «κλειδώθηκαν» και τα κερδισμένα στοιχήματα. Για νίκη της Βουλγαρίας από το ημίχρονο. «Διπλό» στο ημίχρονο, «διπλό» τελικό, το περίφημο «δκιολί – δκιολί» ή «κκιλί – κκιλί»… Ο προπονητής της Εθνικής μας, Ανδρέας Μιχαηλίδης, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικών ομάδων Κωστάκης Κουτσοκούμνης, οι διεθνείς μας, όλοι στον κόσμο τους… Μούγκα, ούτε λέξη!
Μέχρι την ημέρα που ο «Φιλελεύθερος» αποκάλυψε ότι υπήρχε έντονος στοιχηματισμός για νίκη της Βουλγαρίας από το ημίχρονο, με υποψίες ότι σε αυτόν συμμετείχαν και Κύπριοι διεθνείς. Τότε, δεν υπήρχαν ούτε αρμόδιες υπηρεσίες της ΟΥΕΦΑ, ούτε κόκκινοι και κίτρινοι φάκελοι. Η αποκάλυψη ήταν προϊόν δημοσιογραφικής έρευνας, από τις εταιρείες στοιχημάτων που για να λέμε και την αλήθεια δεν ήταν και πολύ συνεργάσιμες…
Κι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Ο υπόλοιπος Τύπος ακολούθησε, η ΚΟΠ ξύπνησε, ευαισθητοποιήθηκε η Βουλή ακόμη και το Προεδρικό και βέβαια γίναμε διεθνώς ρεζίλι, αφού το θέμα έπαιξε δυνατά και στα μεγάλα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. «Νιώθουμε προδομένοι, έχουν παιχθεί πολύ μεγάλα ποσά εις βάρος της Κύπρου», δήλωνε ο τότε πρόεδρος της ΚΟΠ, Μάριος Λευκαρίτης.
Κι ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικών ομάδων της ΚΟΠ, Κωστάκης Κουτσοκούμνης έλεγε: «Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, είναι ότι μερικοί διεθνείς δεν είχαν τη γνωστή τους απόδοση στο συγκεκριμένο παιχνίδι»! Ό,τι έλεγε για τους κόκκινους φακέλους πριν από λίγο καιρό, ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης, το έλεγε και πριν 20 χρόνια: «Η Ομοσπονδία αδυνατεί να βρει αποδεικτικά στοιχεία»!
Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες ανέφεραν ότι στην Κύπρο είχε παιχθεί ένα ποσό 130 περίπου χιλιάδων λιρών για νίκη της Βουλγαρίας από το ημίχρονο. Υπήρχαν, όμως, πληροφορίες ότι παίχθηκαν πολλά παρόμοια στοιχήματα και στο Λονδίνο. Εκπρόσωπος της Stanley Racing, είχε δηλώσει στο «Σίγμα» ότι μόνο στην εταιρεία του παίχτηκαν 35.000 λίρες! Στη Βουλή, μάλιστα, ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας, Σοφοκλής Χατζηγιάννης, είχε αναφέρει ότι ήταν γνώστης ενός στοιχήματος 10 χιλιάδων λιρών «δκιολί – δκιολί» καρφωτό!
Τι κάνεις όταν θέλεις να πέσει στα μαλακά μία υπόθεση; Φτιάχνεις μία… επιτροπή ή διορίζεις έναν ερευνώντα λειτουργό. Όπως κι έγινε. Το πόρισμα δεν εξέπληξε κανέναν. Εν ολίγοις όλοι αθώοι! Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης παραιτήθηκε για «προσωπικούς λόγους» νιώθοντας «βαθιά ενοχλημένος και πικραμένος». Ήταν τότε που φούντωναν οι αποκαλύψεις για το τι γινόταν στην Εθνική ομάδα…
«Είμαι ο μόνος που έφυγε και από τους λίγους που δεν έφταιγαν», δήλωσε προχθές ο Ανδρέας Μιχαηλίδης. Κόψε κάτι Ανδρέα μου, κόψε κάτι και πάλι φίλοι θα είμαστε. Η Εθνική ομάδα της περιόδου εκείνης (κι όχι μόνο) ήταν –επιεικώς– ξέφραγο αμπέλι. Κι η ευθύνη του Ανδρέα Μιχαηλίδη ήταν τεράστια.
Αρκετοί διεθνείς ήταν «εθισμένοι» στον τζόγο παντός είδους. Γι’ αυτό και στις αποστολές ξημεροβραδιάζονταν παίζοντας χαρτιά, ενώ στοιχημάτιζαν αβέρτα! Πολλοί ήταν συνήθως με ένα κουπόνι στο χέρι. Όλα αυτά τα ήξερε ο Ανδρέας Μιχαηλίδης, ο οποίος είχε ενημερωθεί με κάθε λεπτομέρεια.
Όπως ήξερε και για την πριμοδότηση της Ρουμανίας για να κόψουμε βαθμό από την Τσεχοσλοβακία! Κι αυτό δωροδοκία είναι! Οι διεθνείς μας τα πήραν από τους Ρουμάνους. Και το χειρότερο απ’ όλα, τα χρήματα δόθηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής της Εθνικής μας στο Βουκουρέστι, όταν θα παίζαμε με αντίπαλο την Εθνική Ρουμανίας!
Είχε προβλεφθεί, μάλιστα, και πριμ για τους προπονητές, οι οποίοι το αρνήθηκαν ευγενικά… Πριμοδότηση είχαμε και στον αγώνα κόντρα στην Ουαλία, γι’ αυτό και σύμφωνα με την ομολογία διεθνών μας, έβριζαν και έφτυναν τους Ουαλούς για να πάρουν κάρτα και να μην παίξουν στον επόμενο αγώνα.

Δικαίως αισθάνεται πικραμένος για τον τρόπο που έφυγε από την Εθνική, άλλα όχι και δεν έφταιγε σε τίποτα… Αυτό δεν μπορεί να το πει κανένας! Ούτε καν οι δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν το σκάνδαλο. Διότι στο παρελθόν είδαν πολλά τα μάτια τους, αλλά έπαιζαν πελλόν για το… καλό της Εθνικής.