Επί των τύπων των ήλων…






Το πολιτικό πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου τέθηκε, έστω και δια της τεθλασμένης. Ο Π.Α.Ο.Κ. με την ανακοίνωση του  δημιουργεί, ακόμη και εν αγνοία του, τις πραγματικές συνθήκες για να επανέλθει η κανονικότητα στο άθλημα. Μόνη λύση η Ρήτρα Ανεξαρτησίας και η πλήρης εναρμόνιση όλων των διοικητικών παραμέτρων της Ε.Π.Ο. με τις ανάλογες της FIFA.
Είναι εξαιρετικά πιθανό ο Π.Α.Ο.Κ. να μην κατάλαβε ούτε ο ίδιος τι ακριβώς «είπε» - και το σημαντικότερο ποιο κορυφαίο θέμα έθεσε στο τραπέζι- με την ανακοίνωση του για την απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων να απορρίψει την έφεση του. Σε στιγμές ακραίας «αγανάκτησης» είναι δυνατόν ακόμη και ο πλέον μονοθεματικά προσανατολισμένος οργανισμός να υπερβεί τις τεχνητές μονομανίες, με τις οποίες πίστεψε ότι απέκτησε ένα σημαντικό ποσοστό ισχύος και να οδηγηθεί σε επιλογές, που έρχονται να επιβεβαιώσουν παγκόσμιες σταθερές περί την οργάνωση, λειτουργία και διοίκηση του ποδοσφαίρου.
Σημείωση: Η ενέργεια του κ. Σαββίδη ήταν απολύτως απαράδεκτη, καταστροφική για τον ίδιο και τον Π.Α.Ο.Κ. Η επιβεβαίωση της αρχικής ποινής από την Επιτροπή Εφέσεων ορθή.
Η ορθότητα αυτή όμως δεν παύει – το αντίθετο μάλιστα- να προκαλεί συνειρμούς περί «πολιτικής απόφασης», εκτίμηση στην οποία συντείνουν σειρά παραγόντων που διαμεσολάβησαν από τα γεγονότα καθεαυτά έως τη σημερινή απόφαση. Απόφαση, δηλαδή, στην οποία κατέληξε η Επιτροπή Εφέσεων επηρεασμένη, σύμφωνα με τον Π.Α.Ο.Κ., από σχέσεις «τραμπούκων με υπουργούς».
Όσο και αν, στην ως άνω σκληρότατη διατύπωση είναι πρόδηλη η αγανάκτηση και περισσεύει ο θυμός, αν κάποιος ξεπεράσει την ατυχή φραστική διατύπωση και προχωρήσει στην ουσία, στην πολιτική ουσία της διατύπωσης, ακουμπάει τον σκληρό πυρήνα όλων των προβλημάτων που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Την στενή, εξουσιαστική σχεδόν, σχέση του ποδοσφαίρου και της Ε.Π.Ο. με την κυβέρνηση, τις κυβερνητικές προτεραιότητες, τις κυβερνητικές ισορροπίες και τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς «ονοματίζει» ο Π.Α.Ο.Κ. Στην ουσία καταγγέλλει την πλήρη υποδούλωση της Ε.Π.Ο. στην πολιτική και κυβερνητική εξουσία, από την οποία καθορίζεται, πλέον, η πολιτική της Ομοσπονδίας και των επιτροπών της.
Έχει αντιληφθεί ο Π.Α.Ο.Κ. τι, ακριβώς, είπε και τι σηματοδότησε; Δεν είναι βέβαιο. Άλλωστε οι θεσσαλονικείς δεν διακρίνονται και για τη μεγάλη τους έφεση στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κανονικότητα, ενώ και η σχέση τους με καταστατικά και κανονισμούς διέπεται από περίεργες έως κωμικοτραγικές προσεγγίσεις.
Κι όμως, ακόμη και δια της τεθλασμένης, ακόμη και χωρίς συνειδητή γνώση των σημαινόντων που προκύπτουν από την ανακοίνωση, το βασικό πολιτικό πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου τέθηκε. Στις περιπτώσεις αυτές ένα είναι το επακόλουθο: το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Ακραία η εκτίμηση; Σε πρώτη ανάγνωση πιθανόν. Σε δεύτερη, ειδικά μάλιστα σε αυτή που έχει σχέση με τον συσχετισμό δύναμης στην Ε.Π.Ο. και την ισορροπία του τρόμου που κυριαρχεί μη βάζετε το χέρι σας στη φωτιά.
Ο Π.Α.Ο.Κ. εκκίνησε ήδη, ακόμη και εν αγνοία του, τις διαδικασίες της ποδοσφαιρικής κανονικοποίησης. Που σημαίνει πλήρη απεγκλωβισμό του ποδοσφαίρου από το κράτος και απόλυτη εναρμόνιση με τα ισχύοντα διεθνώς περί την οργάνωση, τη λειτουργία και τη διοίκηση του αθλήματος. Δηλαδή Ρήτρα Ανεξαρτησίας σε πλήρη και απόλυτη εφαρμογή.
Γιατί ο Π.Α.Ο.Κ.; Επειδή έχει λόγο (κάπως πρέπει να αντιδράσει στην κορυφαία πιστολιά που έφαγε, όπως υποστηρίζει) κι επειδή μπορεί. Δηλαδή, μόνο αυτός μπορεί σήμερα να θέσει ανάλογα ζητήματα και να πετύχει τις αναγκαίες για την υλοποίηση τους πλειοψηφίες.
Εν αναμονή λοιπόν…