Η αποθέωση του αυτονόητου ή ο… περίπατος του Κομπότη

Η απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου επί της προσφυγής του Ηρακλή με την οποία αιτήθηκε όχι την άρση των συνεπειών της μη αδειοδότησης του αλλά την ακύρωση των αποφάσεων της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ και της προηγηθείσης απόφασης- πρότασης επί των ποινών των μη αδειοδοτούμενων ομάδων της Superleague δεν είναι παρά η επικράτηση του αυτονόητου.
Από ετούτη τη γωνία της πληροφόρησης είχατε ενημερωθεί για το απολύτως αβάσιμο της προσφυγής του "Γηραιού" και για την εξαιρετικά απίθανη περίπτωση να δικαιωθεί η εκ μέρους του άρνηση αποδοχής της δεσμευτικής διαδικασίας επιβολής ποινών για τις μη αδειοδοτούμενες ομάδες, την οποία ο ίδιος ο Ηρακλής είχε υπερψηφίσει στη Superleague, δεν προσέβαλε όταν αυτή επικυρώθηκε από την ΕΠΟ και θυμήθηκε να αμφισβητήσει όταν η διαδικασία στράφηκε εναντίον του. Μάταιος κόπος. Πιο εύκολη υπόθεση για το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου (έστω και με την αναπληρωματική σύνθεση) δεν υπήρχε.
Αυτή την απλή αλήθεια όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον Ηρακλή, σε αυτή την υπερβολική και χωρίς καμία ουσιαστική βάση απόπειρα "δικαίωσης" που ξεκίνησαν, παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές απέφυγαν επιμελώς να επικοινωνήσουν και να αναδείξουν.
Αντίθετα, επιχείρησαν να αντιπαραθέσουν στην στυγνή μεν, δικαία δε, ισχύ των κανονισμών συναισθηματικές κορώνες περί της ιστορίας της ομάδας, του μεγάλου βεληνεκούς της και των αγωνιστικών επιτυχιών της αποποιούμενοι κάθε αναφορά στην αδειοδότηση και στις ψηφισμένες από όλους επιπτώσεις της.
Το χειρότερο όλων; Επένδυσαν σε θεαματικά ψέματα  περί δήθεν τήρησης του ΚΑΠ και των "νόμων" (ποιοι ήταν αυτοί ποτέ δεν αναφέρθηκε από κανένα), κινητοποίησαν δυνάμεις οπαδών ( για τους οποίους το δίκιο της ομάδας είναι δεδομένο και αυταπόδεικτο), ζήτησαν και πήραν την συμπαράσταση διάφορων πολιτικών προσώπων της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης για τα οποία η εκδήλωση της συμπαράστασης είναι ψωμοτύρι και δεν έχει κανένα κόστος (καθώς κανείς δεν πληρώνει εφορία για την συμπαράσταση που εκδηλώνει) και επιχείρησαν να διαχειριστούν επικοινωνιακά μια απλή και εξόχως κανονιστική υπόθεση.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που όλοι ανέγνωσαν με την απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου και είναι τόσο "τρομακτικό" για τον Ηρακλή που συντάχθηκε με αυτό και ο εκπρόσωπος της ομάδας στη σύνθεση του Δικαστηρίου μιας και η απόφαση ελήφθη με ψήφους 5-0.
Οι επικλήσεις συναισθηματικού και επικοινωνιακού χαρακτήρα του Ηρακλή δεν έπεισαν ούτε καν τον εκπρόσωπο που η ΠΑΕ όρισε στη σύνθεση του Διαιτητικού Δικαστηρίου και προσέφεραν στην αντίθετη πλευρά, αυτή που ανέλαβε να υπερασπιστεί την ισχύ των κανονισμών και των αποφάσεων, ένα ακλόνητο επιχείρημα. Τώρα, που όλες οι κραυγές υπέρ της ιστορίας της ομάδας, των δικαίων του υπερήφανου λαού και οι εκδηλώσεις συμπαράστασης των κάθε λογής γραφικών πήγαν περίπατο, τι θα πουν οι υπεύθυνοι της ομάδας στους οπαδούς της, όταν οι αντίπαλοι θα αντιτείνουν πως υπέρ του Ηρακλή δεν ψήφισε ούτε ο ίδιος ο εκπρόσωπος της ομάδας;
Προφανώς τίποτε. Θα κρυφτούν εκεί που έπρεπε να είχαν κρυφτεί από την αρχή.
Ο Κομπότης από την πλευρά του δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο για να κερδίσει την υπόθεση. Ήταν φως φανάρι πως δεν είχε αντίπαλο υπερασπιζόμενος την ισχύ των αποφάσεων και των κανονισμών. Ήξερε τι είχε στα χέρια του και το διαχειρίστηκε άψογα.
Τα υπόλοιπα περί σκευωριών και άλλα ανάλογα και γραφικά είναι απλές προσπάθειες διαφυγής από την μήνι των οπαδών εκείνων που κατάντησαν τον Ηρακλή να παίζει την τύχη του απέναντι στους ίδιους τους κανονισμούς που ψήφισε, χωρίς τότε που το έκανε να περιμένει πως θα υποστεί τις επιπτώσεις τους.

Ο Κομπότης και ο κάθε Κομπότης σε τίποτε δεν φταίει. Βρήκε απέναντί του μόνο θεωρίες και τις καθάρισε σαν το αυγό. Νομιμότατα μάλιστα!!!!!!!