Ο παρεμβαίνων του παρεμβαίνοντος και άλλες ιστορίες

Κανένα δικαίωμα παρέμβασης στην εκδίκαση της υπόθεσης που αφορά στον αγώνα Κυπέλλου Ολυμπιακός – AEK δεν έχει ο ΠΑΟΚ. Η διάταξη του άρθρου 19 του Κανονισμού Λειτουργίας των Δικαστικών Οργάνων, που αναφέρεται στο δικαίωμα παρέμβασης αφορά σε δύο περιπτώσεις.
Πρώτη, στο δικαίωμα παρέμβασης που έχει ομάδα σε βάρος της οποίας εξελίχθηκαν παράνομες συμπεριφορές (π.χ. ΑΕΚ αν σε βάρος της εξελίσσονταν επεισόδια, όπως συνέβη στην περίπτωση του αγώνα Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός στην περίοδο 2015/2016) και δεύτερη, σε περίπτωση ένστασης του άρθρου 23 του ΚΑΠ και  περιοριστικά σε σχέση με την βαθμολογική θέση του παρεμβαίνοντος.
Στην υπόθεση που κρίνεται αύριο ο ΠΑΟΚ δεν είναι διάδικος (δεν μετείχε στον αγώνα) και αυτή  η υπόθεση δεν αφορά σε ένσταση του άρθρου 23 του ΚΑΠ.
Αν, λοιπόν, θεωρηθεί ότι ο ΠΑΟΚ έχει έννομο συμφέρον, λόγω της βαθμολογικής του θέσης στο πρωτάθλημα να γίνει αποδεκτός ως παρεμβαίνων, τότε το ίδιο, ακριβώς, δικαίωμα έχουν όλες οι υπόλοιπες ΠΑΕ της κατηγορίας, καθώς στις πιθανές ποινές που προβλέπει το άρθρο 29 του Πειθαρχικού Κώδικα, με βάση το οποίο παραπέμπεται ο Ολυμπιακός, περιλαμβάνεται, έστω και ως ακραία εκδοχή, ο "υποβιβασμός ομάδας".
Άρα, σε θεωρητικό επίπεδο, έννομο συμφέρον έχει και η υποβιβασθείσα, μαθηματικά,  Βέροια, καθώς στην περίπτωση που επιβληθεί στον Ολυμπιακό ποινή υποβιβασμού θα ωφεληθεί (θεωρητικώς) και η ίδια. Θα "αδειάσει" μια θέση υποβιβαζόμενου, γεγονός που της προσφέρει μια ουσιαστική βελτίωση στην βαθμολογική της θέση.
Πολύ περισσότερο, βεβαίως, έννομο συμφέρον έχει ο Ηρακλής, που ψάχνει τρόπο να αφαιρέσει από πάνω του την διαδικασία της αδειοδότησης στην οποία δεν έχει καμία τύχη με τον "¨μη φάκελο" που κατέθεσε. Ο λόγος; Μια πιθανή ποινή υποβιβασμού στον Ολυμπιακό τον διατηρεί στην κατηγορία, βαθμολογικά τουλάχιστον. Ακολουθούν η Λάρισα και οι υπόλοιπες εμπλεκόμενες, είτε σε πιθανό υποβιβασμό, είτε σε συμμετοχή σε αγώνες κατάταξης, ομάδες.
Αντιλαμβάνεστε, πως για τους παραπάνω λόγους η βιομηχανία του "έννομου συμφέροντος", όπως αυτό περιγράφεται στο άρθρο 19 του Κανονισμού Λειτουργίας των Δικαστικών Οργάνων, είναι εξαιρετικά περιορισμένη σε εύρος "ενδιαφερομένων"  και αφορά αποκλειστικά στις δύο περιπτώσεις που παραπάνω αναφέρουμε και σε καμία άλλη που συγκυριακά ανακαλύπτεται.
Η ανεξέλγκτη διεύρυνση του δικαιώματος παρέμβασης από τρίτους αν απλωθεί σε τριάντα αγωνιστικές πρωταθλήματος και σε κάμποσες του Κυπέλλου προκαλεί το απόλυτο χάος, καθώς σε κάθε αγωνιστική θα παρατηρούνταν το φαινόμενο να είναι όλες οι ΠΑΕ εναντίον όλων επικαλούμενες "έννομο συμφέρον".
Ο ΠΑΟΚ δεν εμπίπτει σε καμία από τις δύο παραπάνω αναφερόμενες περιπτώσεις, άρα κακώς εμπλέκεται στη διαδικασία και κάκιστα του επιτρέπεται να προσδοκά να χαρακτηριστεί παρεμβαίνων   και να διαμορφώνει ( ή να επιχειρεί να το πράξει) τους όρους εκδίκασης της υπόθεσης.
Απλά πράγματα, κοινά σε όλο το ποδοσφαιρικό στερέωμα και είναι να απορεί κανείς για το πως αφήνεται να αποκτούν μια εντελώς διαφορετικά διάσταση, έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο.

Υ.Γ. Μια ματιά στο άρθρο 1 του Κανονισμού Παρατηρητών (2016) διευκρινίζει απολύτως τον ρόλο και τις αρμοδιότητες του "βοηθού παρατηρητή αγώνα" σε κάθε είδους "μαρτυρία" του για τα περιστατικά του αγώνα στον οποίο ορίστηκε. Ο ίδιος ο κ. Λασκαράκης, ως νομικός, είναι, προφανώς, σε γνώση της σχετικής διάταξης και για το λόγο αυτό ... παραμονεύει απλώς.

Ο ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ: