" Άρχισαν τα όργανα" για τις αχνές μεν, υπαρκτές δε αναζητήσεις του κ. Βασιλειάδη ανάμεσα στην εγχώρια νεοκομμουνιστική paranoia περί την οργάνωση και λειτουργία του ποδοσφαίρου και τα διεθνή στάνταρ όπως αυτά περιγράφονται στα καταστατικά και τους κανονισμούς FIFA/UEFA. Το απελθέν "δόξη και τιμή" καθεστώς, που είχε διαμορφωθεί στους διαδρόμους και τα γραφεία του υπουργείου σε αγαστή συνέργεια με όλα τα μπουμπούκια της "εξυγίανσης/εξομάλυνσης/κάθαρσης", ξεκίνησε να δείχνει τα δόντια του μπροστά στον κίνδυνο να αποδομηθεί ιδεολογικά και να ακυρωθεί πολιτικά, άρα να απωλέσουν οι ακραίες παρεμβάσεις του τη νομιμοποίηση που εν αφθονία του παρείχαν τόσο η κεντρική κυβέρνηση όσο και τα καθοδηγημένα παπαγαλάκια.
Αρχής γενομένης από τη διαιτησία το "συνεργείο",
τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν σε κοινή θέα, ενώπιον μαρτύρων και με κάθε
επισημότητα (ίσως έλειψε ο κρότος μιας σουπιέρας γεμάτης ψαρόσουπα όταν
προσκρούει στην επιφάνεια του τραπεζιού έτσι για να τιμηθεί η περίοδος της
ψαροφαγίας) ξεκίνησε την διαδικασία αποδόμησης του κ. Βασιλειάδη με την
προσφιλή τακτική της σύγκρισης των απόψεών του με τις ενέργειες του προκατόχου
του εγκαλώντας τον για εγκατάλειψη της επίσημης κομματικής γραμμής.
Το "τυράκι" προφανές. Η κομματική νομιμοποίηση του
νυν υφυπουργού περνάει αναγκαστικά από την επιβράβευση των ενεργειών του
προκατόχου του, με δεδομένο μάλιστα πως οι ενέργειες αυτές υιοθετήθηκαν από το
στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον (και τον Τζούλιο βεβαίως, βεβαίως!!!) και αποτέλεσαν αντικείμενο συσκέψεων στο
Μαξίμου με θέμα ημερήσιας διάταξης την ανατροπή της εκλεγμένης διοίκησης της ΕΠΟ
και όλες τις υπόλοιπες ενέργειες που ακολούθησαν. Ποιος είναι, σε τελευταία
ανάλυση, ο κ. Βασιλειάδης που θα τολμήσει, ο άφρων, να ακυρώσει την
πρωθυπουργική περί το ποδόσφαιρο πολιτική και τον βασικό εκφραστή της (και
διαμορφωτή της) υφυπουργό αθλητισμού "που διέλυσε την εγκληματική
οργάνωση" διαμορφώνοντας ο ίδιος τους όρους μιας νέας προσέγγισης με
προφανή την επικυριαρχία της διεθνούς πραγματικότητας περί τον αθλητισμό και το
ποδόσφαιρο;
Η "φάκα" δεδομένη. Ο κ. Βασιλειάδης αποδομεί την
πολιτική της κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο είτε επειδή δεν την ενστερνίζεται, είτε
επειδή τον έπεισαν οι διεθνείς ποδοσφαιρικοί οργανισμοί, είτε - το χειρότερο
όλων- επειδή επιθυμεί ο ίδιος να διαμορφώσει την προσωπική του ατζέντα στο
χώρο, να βαδίσει στο δικό του μονοπάτι και να αντιμετωπίσει τους δικούς του
κομματικούς δαίμονες σε μια καθημερινή προσπάθεια να συνδυάσει την ουσία της
Ρήτρας Ανεξαρτησίας των σπορ με την παλαιολιθική νοοτροπία των κομματικών
κομισάριων που τον περιβάλλουν.
Το συμπέρασμα: Για το "συνεργείο" ο κ. Βασιλειάδης
είναι ήδη εχθρός (αντίπαλος ήταν από την αρχή λόγω της φημολογίας ότι είναι φίλαθλος του
Ολυμπιακού) και ως εχθρός θα αντιμετωπίζεται είτε στις κομματικές διαδικασίες,
είτε στις κυβερνητικές ισορροπίες.
Από εδώ και πέρα και για όσο χρόνο η κατάσταση στην ΕΠΟ. και
στο ποδόσφαιρο θα παραμένει, όπως είναι σχεδιασμένο να συμβεί, ρευστή, οι
εκλογές θα αναγγέλονται αλλά δεν θα διεξάγονται και οι διορισμένοι σωτήρες του
αθλήματος θα εισπράττουν (και διορισμούς) για τον κ. Βασιλειάδη η κατάσταση θα
δυσκολεύει.
Επέλεξε (;) να
αφήσει πίσω του ακραίες, εμμονικές και ψυχοπαθολογικής ερμηνείας
συμπεριφορές κι εκεί το παιχνίδι είναι δύσκολο και τα χτυπήματα κάτω από τη
μέση. Το "συνεργείο" έχει ιδιοκτησιακή άποψη για τον χώρο του
ελληνικού ποδοσφαίρου και πολύ δύσκολα θα επιτρέψει "να έρθουν τα άγρια να
διώξουν τα ήμερα" (όπως αυτό πιστεύει).