***Το πρόβλημα δεν είναι ο Πειθαρχικός Κώδικας, καθώς πρόκειται για διάταξη της FIFA, αλλά η νοοτροπία των τακτικών δικαστών
Ξαφνικά τους ενοχλεί η διατύπωση για τη
χρήση των οπτικών μέσων στη διαδικασία επιβολής ποινών. Ο Πειθαρχικός Κώδικας
είναι τόσο ξεκάθαρος, ως προς την έκταση χρήσης και την σημασία χρήσης των
οπτικών μέσων, που δεν χωρεί καμία παρερμηνεία. Τόσο όταν χρησιμοποιούνται μόνο
«ως επίρρωση ( ενίσχυση, επιβεβαίωση, διευκρίνιση ) των αναφορών των
αξιωματούχων του αγώνα», άρα ρητώς δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν αυτόνομα,
όσο και όταν χρησιμοποιούνται (σύμφωνα με πάγια διάταξη της FIFA) όταν παράβαση ποδοσφαιριστή διέλαθε
της προσοχής των διαιτητών και δεν τιμωρήθηκε ή όταν απαιτείται διευκρίνιση για
το πρόσωπο που παραβίασε τους κανόνες του παιχνιδιού και στη θέση του
τιμωρήθηκε, από λάθος, άλλο πρόσωπο.
Καμία παρανόηση
δεν μπορεί να χωρέσει στην ερμηνεία των συγκεκριμένων διατάξεων του Πειθαρχικού Κώδικα, όταν
κάποιος διαβάζει και καταλαβαίνει ελληνικά, γνωρίζει τις πάγιες ποδοσφαιρικές
διαδικασίες και ασκεί την πειθαρχική εξουσία με βάση τα ποδοσφαιρικά κεκτημένα
δεκαετιών. Σε απλά ελληνικά η ποινή στον
Μπεργκ είναι εντελώς λάθος για τον απλούστατο λόγο ότι ο ποδοσφαιριστής
τιμωρήθηκε και δεν διέλαθε της προσοχής των διαιτητών, άρα η χρήση βίντεο για
την περίπτωσή του είναι αποκλειστικά σε επίρρωση των αναφερομένων στο Φύλλο
Αγώνα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το ανταποδείξει, ούτε να
χρησιμοποιηθεί για να επιβληθεί άλλη, πρωτογενής, ποινή στον ποδοσφαιριστή.. Η
διαδικασία ανταπόδειξης ή πρωτογενούς χρήσης (πλην των αναφερομένων στο άρθρο
10, παράγραφος 2, εδάφιο στ) ρητώς απαγορεύεται.
Σαφώς προκύπτει, με μια απλή ανάγνωση
ακόμη και από δικηγόρους της πλάκας, ότι το πρόβλημα δεν είναι σε καμία
περίπτωση ο Πειθαρχικός Κώδικας και η διατύπωση των άρθρων του. Είναι – πάντα
ήταν- η νοοτροπία των τακτικών δικαστών να δικάζουν ιδιωτικές διαφορές (τέτοιες
είναι οι ποδοσφαιρικές υποθέσεις) με τη λογική της τακτικής δικαιοσύνης και
μάλιστα της ποινικής, εξέλιξη που μπορεί για τη φύση της δικαστικής εξουσίας να
κρίνεται λογική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αφορά στο ποδοσφαιρικό πειθαρχικό
δίκαιο.
Την λανθασμένη σύνθεση
των δικαστικών οργάνων του ποδοσφαίρου πρέπει να αναδείξει όποιος λειτουργεί
εντός του αθλήματος με βάση τις πάγιες διαδικασίες της οργάνωσης και της
λειτουργίας του και να προχωρήσει, συντεταγμένα, σε καίριες και άμεσες αλλαγές
στο καταστατικό και συνακόλουθα στο νόμο, ώστε αύριο ( που λέει ο λόγος) να
αποκατασταθεί η παγκόσμια ποδοσφαιρική νομιμότητα στη σύνθεση των πειθαρχικών
οργάνων του ποδοσφαίρου.
Αντ΄αυτού οι
φωστήρες της Λίγκας, διαχρονικά άσχετοι, προκρίνουν την αλλαγή του Πειθαρχικού Κώδικα, ώστε να την
πληρώσει το σαμάρι και όχι ο γάϊδαρος. Την ίδια ώρα είναι σαφές, πως οι ίδιοι
τύποι δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να κακοκαρδίσουν τον μέγα εμπνευστή της
«συγκλονιστικής», προ διετίας, αλλαγής της σύνθεσης των δικαστικών
ποδοσφαιρικών οργάνων, καθώς έχουν οι ίδιοι ανοιχτά ζητήματα και ποτέ δεν
ξέρεις τι ξημερώνει. Για την προστασία
των ίδιων λοιπόν ανακαλύπτουν και μοιράζουν σε άσχετους παπαγάλους
επικοινωνιακό σανό για την, δήθεν, ανάγκη να τροποποιηθούν τα άρθρα του
Πειθαρχικού Κώδικα, όταν με μια απλή ανάγνωση ο καθένας αντιλαμβάνεται που
ακριβώς είναι το πρόβλημα και ποια είναι η αλλαγή που πρέπει άμεσα να
δρομολογηθεί.
Αλήθεια η UEFA του κ. Θεόδωρου Θεοδωρίδη και η FIFA του κ. Τζιάνι Ινφαντίνο τι λένε επί του
θέματος;