***Ποδοσφαιρικά η υπόθεση έχει κλείσει και η τακτική
δικαιοσύνη έρχεται να παρακάμψει όλες τις διαδικασίες και επιχειρεί να την
επαναφέρει στο προσκήνιο
***Πως θα ξεπεράσει ο κ. Σιμιτζόγλου την κανονιστική
πραγματικότητα;
***Σε μια κανονική χώρα αυτό δεν γίνεται
Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, όμως, δάγκωσαν τη γλώσσα τους,
πήραν πίσω αμέσως όλες τις κορώνες που εξαπέλυσαν, μάζεψαν τους χαρακτηρισμούς
τους και αναγκάστηκαν να παρουσιάσουν την πλήρη αλήθεια.
Ο λόγος; Η αποθεωτικά αποκαλυπτική δημοσιοποίηση εκ μέρους
της ΠΑΕ Ολυμπιακός των πραγματικών διαστάσεων των "καταγγελιών Αποστολόπουλου"
με τiς μοναδικής
ειλικρίνειας δηλώσεις του αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, πριν τον παραλάβει το
επικοινωνιακό κέντρο της εξυγίανσης (με την πολύτιμη συνδρομή ηγετικών στελεχών
της Superleague) και
τον μετατρέψει σε κινούμενη φαρσοκωμωδία, να διατρέχουν το διαδίκτυο και
(λαϊκιστί) "να τον κάνουν ρόμπα".
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ολόκληρη η αποστολή του Πλατανιά
καλείται από την εισαγγελία Πειραιά να μεταβεί στην Διεύθυνση Αστυνομικής Βίας
στην Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων και να καταθέσει για την υπόθεση. Η εισαγγελία
της τακτικής δικαιοσύνης, δηλαδή, εμπλέκεται άμεσα, ξεκάθαρα και καταλυτικά σε
μια υπόθεση που αφορά σε μια (υποτιθέμενη) ποδοσφαιρική διαφορά, η οποία
μάλιστα σε πρώτο βαθμό έχει ήδη εκδικαστεί από την Πειθαρχική Επιτροπή της Superleague και δεν προέκυψε σε
βάρος του Ολυμπιακού (ελλείψει σοβαρών στοιχείων) παρά ένα ... πρόστιμο!!!
Κι ενώ ποδοσφαιρικά η υπόθεση έχει τελεσιδικίσει οριστικά
και αμετάκλητα, καθώς υπάρχει δεδομένη πρωτόδικη απόφαση με βάση τις εκθέσεις
των αρμόδιων ποδοσφαιρικών οργάνων αλλά και της αστυνομίας, ενώ δεν έχει
ασκηθεί έφεση εντός του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος, η τακτική
δικαιοσύνη έρχεται να παρακάμψει τις ποδοσφαιρικές πειθαρχικές διαδικασίες και
τα αντίστοιχα όργανα και επιχειρεί να ξαναφέρει στο προσκήνιο μια υπόθεση
πειθαρχικά τελειωμένη. Ζούμε, λοιπόν,
είτε αρέσει σε μερικούς, είτε όχι στις μέρες μας την πλήρη κρατικοποίηση του
ελληνικού ποδοσφαίρου, μέσω της απόλυτης κυριαρχίας των οργάνων της τακτικής
δικαιοσύνης επί της αντίστοιχης ποδοσφαιρικής. Κι αυτό είναι, όπως και αν θέλει
να το ονομάσει κανείς, το αποτέλεσμα της παράδοσης του ελληνικού ποδοσφαίρου,
ελέω Θεοδωρίδη - Ινφαντίνο, στην κυβέρνηση και στους υπουργούς της. ( στους
τελευταίους δεν περιλαμβάνεται βεβαίως, ο κ. Βασιλειάδης, ο οποίος απλώς
περιδιαβαίνει τους διαδρόμους και απειλεί το πνεύμα των προκατόχων του).
Τι θα συμβεί από εδώ
και πέρα; Ο κ. Σιμιτζόγλου ευρίσκεται ενώπιον ενός δυσεπίλυτου ( για τον ίδιο
και τον ΠΑΟΚ) προβλήματος. Πως θα ξεπεράσει την κανονιστική πραγματικότητα που
λέει, πως η υπόθεση του αγώνα Ολυμπιακός - Πλατανιάς έχει δικαστεί, έχει
επιβληθεί ποινή και δεν ασκήθηκε έφεση εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών;
Σε μια κανονική χώρα
με καθεστώς αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν
μπορεί να το ξεπεράσει. Κανείς δεν μπορεί να δικαστεί δύο φορές για το
ίδιο "αδίκημα", ειδικά όταν η
πρώτη φορά εξελίχθηκε και ολοκληρώθηκε ομαλότατα σε όλα τα στάδια που οι
κανονισμοί προβλέπουν.
Στη χώρα, όμως, ο
πρωθυπουργός της οποίας θυμίζει τον Βλάντιμιρ Πούτιν, σύμφωνα με την άποψη του νεόκοπου Ρώσου
ολιγάρχη που συντροφεύει τα πρωθυπουργικά όνειρα για το μέλλον της χώρας, όλα
είναι πιθανά.
Υ.Γ. Παραμένει ισχυρή
και ενισχύεται ακόμη περισσότερο η προ ημερών εκτίμηση του Ολυμπιακού για
"αριστερή χούντα" που έχει βάλει στο μάτι τον μεγαλύτερη αθλητικό (
και κοινωνικό και πολιτικό και οικονομικό) σύλλογο της χώρας την καταστροφή του
οποίου είναι σαφέστατο πλέον και στον πιο αδαή ότι απεργάζεται το ίδιο το
Μέγαρο Μαξίμου. Πολιτική είναι η δίωξη εναντίον του Ολυμπιακού και αυτός ο
χαρακτήρας δεν αλλάζει ότι και να ισχυριστεί κάποιος.