Στη φωλιά του «μαυραετού» επικρατούσε ηρεμία, ακουγόταν μόνο
ο ήχος των φύλλων από το ελαφρύ αεράκι, το κρατς κρατς από τα φυστίκια που
έτρωγαν, ένα βαρύ κρώξιμο στο βάθος και πιο κάτω έβλεπαν τις νευρικές πτήσεις
του «μαυραετού». Την ίδια ώρα ολόκληρο το σμήνος των υπατακτικών πουλιών είχε
πέσει σε περισυλλογή. Νωρίτερα συζήτησαν για το κόψιμο του αιωνόβιου φυλλοβόλου
δέντρου, είχαν πάρει κάποιες αποφάσεις, όμως έψαχναν την κίνηση που θα
σταματούσε τα νεύρα του «μαυραετού». «Οσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο», φώναζε. Όμως, πόσο εύκολο ήταν τα πουλιά του κάτω
δέντρου να γίνουν παπαγάλοι;
Αν και ο καιρός ήταν καλός, φάνηκε μια αστραπή. Ηταν από τη
σκέψη ενός πουλιού που το ζιζάνιο δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει καλά, όμως άκουγε το
«φρρρ» της φωνής του, κάτι σαν σφυρίχτρα. Μετά άκουσε περισσότερα.
«Ξέρω ένα πουλί, φρρρ, που δεν είναι παπαγάλος, φρρ, αλλά,
φρρρ, μπορεί να γίνει,φρρρρρρρρρρ. Το ξέρω από, φρρρ, την ανατολική,φρρρ,φρρρ
σιδερένια φωλιά, φρρρρρρρρρ, την προηγούμενη φωλιά μου. Θα πάρω, φρρρ, τη
μεγάλη ευθεία για να τον βρω, φρρρ, φρρ, φρρρ. Μπορώ, φρ. Με είκοσι τόνους
σπόρια, φρρρ, όλα θα πάνε, φρ,φρ, καλά»…
Η συνάντηση σκόρπισε με ευχάριστες φωνές. «Θα τα
καταφέρουμε, θα τα καταφέρουμε»… Για να καταλάβετε, κατέστρωσαν σχέδιο
εξουδετέρωσης του λιονταριού, αφού πρώτα έπρεπε να βάψουν παπαγάλους τα πουλιά
του δέντρου.
Όμως, η επόμενη μέρα δεν ήταν όπως την είχαν σχεδιάσει. Η
επόμενη σκηνή της φανταστικής ιστορίας μας είναι πάνω στο αιωνόβιο φυλλοβόλο
δέντρο. «Μα τι μου λέτε, αφού δεν έγινε αυτό που λέτε;», φώναξε εξοργισμένο το
πουλί που κατοικούσε εκεί, όταν μετά τα πολλά φρρρ κατάλαβε τι του ζητούσε το
φιλοξενούμενο πουλί που του έδινε δώρο είκοσι τόνους σπόρια. Τζάμπα χάρηκε για
τη συνάντηση αυτή, επειδή νόμιζε ότι θα είχαν την ευκαιρία να θυμηθούν παλιές
ιστορίες από την προηγούμενη βάση τους, ανατολικά, εκεί στη σιδερένια φωλιά που
τσακωνόταν με τη μαμά του «μαυραετού» λόγω θάλασσας. Όμως, το πουλί που δεν
δέχθηκε να γίνει παπαγάλος κατάλαβε γιατί ΄έγιναν κάποια άλλα πουλιά, αν και
δεν μπορούσαν να κρύψουν τι ακριβώς ήταν πριν.
Το όχι ήταν στην ίδια γλώσσα με του «μαυραετού».
Η ιστορία είναι φανταστική. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και
καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.
