Το κέντρο ελέγχου όλων των κατασκευασμένων δημοσιευμάτων
(ηλεκτρονικών και εντύπων) πήρε φωτιά με δημοσιεύματα τόσο ακραία καθοδηγημένα
που σε κάποιες περιπτώσεις δεν άλλαζε ούτε ... γραμματοσειρά από τον ένα
αντικειμενικό στον άλλο.
Βεβαίως, ο Αλεξανδρής δεν εννοούσε τη φράση και την
διατύπωσε ως ενδεικτική μιας σκληρής και αδυσώπητης κόντρας που εξελίσσεται
εντός των γηπέδων για τη νίκη. Ούτε ο πρώτος είναι, άλλωστε, ούτε ο τελευταίος.
Ανάλογες διατυπώσεις έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν
κορυφαίοι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα, μερικοί από
τους οποίους ζουν και στην Ελλάδα.
Το καλό για αυτούς είναι πως, όταν τα είπαν, δεν υπήρχε η
ανάγκη του πνιγμένου να πιαστεί από τα μαλλιά του για να δικαιολογήσει είτε το
μεροκάματο, είτε τον εγκλεισμό του στην τρύπα της ανυποληψίας τα είκοσι,
τελευταία, χρόνια.
Ο Αλεξανδρής αυτή την ανάγκη "πληρώνει" να
υπάρξουν, έστω και μέσω του παιδιού του, οι απολύτως ανύπαρκτοι.