Η οδός της αλήθειας


Σε περιόδους σχετικής ανισορροπίας όλες οι πραγματικά, μεγάλες ομάδες, όπως καλή ώρα ο Ολυμπιακός, διακρίνονται από ένα ιδιαίτερο, δικό τους, ίσως, χαρακτηριστικό. Παράγουν πολλές περισσότερες εκτιμήσεις, διαπιστώσεις, απόψεις ( διαχρονική η ρήση του Κλίντ Ιστγουντ στο "Βρώμικός Χάρι" για το θέμα της άποψης που σαν τη… μύτη ο καθένας έχει από μια), κρίσεις, αξιολογήσεις, παροτρύνσεις κ.λ.π. από όσες χρειάζονται κι όλες με ένα κοινό, υποτίθεται, σκοπό. Να καταθέσει ο κάθε πικραμένος το κοντό του και το μακρύ του σε μια υποχρεωτική, σχεδόν, διαδικασία δημόσιας κατάθεσης άποψης γιατί, διαφορετικά, τι στο διάολο μεγάλος και τρανός σχολιαστής είναι;
Μάλιστα, ανάλογα με την έκταση της άποψης κρίνεται και η σοβαρότητα των γραφομένων, Εξ ου και η αγωνιώδης ανάγκη όλων των ειδικών κάθε φάρας να ανακαλύψουν πλευρές της κρίσης που είναι, κατά την δική τους εκτίμηση, αόρατες από τους άλλους, άρα η επισήμανσή τους δικαιολογεί τη δική τους δημόσια παρέμβαση.
Απέναντι στον κυκεώνα αυτό, με ειδική αναφορά σε όσους θυμούνται τον Ολυμπιακό όταν είναι σε συγκυριακό καθεστώς ανισορροπίας, οι ερυθρόλευκοι έχουν ένα τεράστιο πρόβλημα. Δεν μπορούν να ελέγξουν τα γραφόμενα (θα ήταν παράλογο να αποφασιστεί μια τέτοια αντίδραση) και δεν μπορούν να απαγορεύσουν στον καθένα να βγάλει μεροκάματο με περισπούδαστες διαπιστώσεις για την κατάσταση στην οποία η ομάδα βρίσκεται.
Βεβαίως, χρόνια τώρα με τον Ολυμπιακό να σταυρώνεται καθημερινά από όλη τη συγχορδία των πληρωμένων κοντυλοφόρων που διεκδικούν, τάχαμου, αυθεντική ερμηνεία της κρίσης, την ώρα που πανηγυρίζουν για την κακή κατάσταση της ομάδας και για το μεροκάματο που από αυτή θα προέλθει, οι φίλαθλοι της ομάδας δείχνουν σημάδια υγιούς εκπαίδευσης, που οδηγεί στην ψύχραιμη , άρα κατά τεκμήριο ορθή, αντίδραση και αποδεικνύουν ότι έχουν μάθει να διαχωρίζουν την ήρα από το στάρι.
Δύσκολα θα βρει κάποιος σε δημόσιο μέσο ή χώρο οργανωμένη ομάδα ή ομάδες φιλάθλων του Ολυμπιακού που με την συμπεριφορά τους να επιβεβαιώνουν τις φαντασιακές δυνατότητες αρνητικού επηρεασμού που τα καθ΄έξιν (και κατά μεροκάματο) παπαγαλάκια θα επιθυμούσαν να είχαν όσα γράφουν και λένε. Για τον Ολυμπιακό η βασική ενοποιητική ουσία της σχέσης φιλάθλων - ομάδας εξακολουθεί να είναι το αγωνιστικό συμφέρον της και η ουσία αυτή δεν είναι εύκολο να διαρραγεί, ειδικά με κάτι περισπούδαστες αναλύσεις της πλάκας.
Σε αυτό το δρόμο είναι ανάγκη να εξακολουθήσει να βαδίζει ο Ολυμπιακός. Να αναδεικνύει την πραγματικότητα, να μην επιτρέπει την διαστροφική μανία των κατ΄επάγγελμα σωτήρων να την ερμηνεύει κατά το δοκούν, να επενδύει στην μόνη αλήθεια και να επιδιώκει καθαρή και μόνιμη διαδικασία διαλόγου με τους φιλάθλους του μέσα από κοινά αποδεκτά κανάλια.
Οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν άλλη οδό για να πορευτούν μέχρις ότου ολοκληρώσουν τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας, μετά τον Μάϊο δηλαδή. Στην δημόσια αλήθεια πρέπει να επενδύσουν, στη μοναδική δυναμική της πρέπει να απευθυνθούν.

Από τη διαδικασία αυτή κανείς ποτέ δεν έχασε. Αντίθετα, είδε τις δυσκολίες να μειώνονται, τις απαραίτητες βοήθειες να μεγενθύνονται και την τελική λύση να μοιάζει πολύ περισσότερο ξεκάθαρη.