Ελκυστική προοπτική

Στην ήδη από καιρό ανοιχτή συζήτηση σχετικά με το θετικό ή όχι της προώθησης ( sic) νέων σε ηλικία ποδοσφαιριστών στην ενδεκάδα ( αρχική ή όχι δεν έχει τόση σημασία) του Ολυμπιακού ήρθε η ώρα, μετά και τον χθεσινό αγώνα στο πλαίσιο του Europa League, να αντιστραφούν οι όροι.
Και για να μην ξεκινάμε τις ερωτήσεις από την αρχή και χάνουμε πολύτιμο χρόνο ας έρθουμε κατευθείαν στο θέμα: Στον Ολυμπιακό που αντιμετώπισε, όπως το έκανε, την Οσμανλισπόρ και στην εικόνα ( αγωνιστική και γενικότερη) που για εκατό (περίπου) λεπτά έδειξε στον αγωνιστικό χώρο συζητείται στα σοβαρά αν έχουν θέση οι νέοι στην ενδεκάδα, "σκοτώνεται" κόσμος στο πεδίο αυτής της αστείας αντιπαράθεσης, καταναλώνονται ώρες δημιουργικής απασχόλησης και προκαλούνται εντάσεις στις εξέδρες;
Γιατί; Δεν είναι η απόλυτη αστειότητα να τίθεται εν αμφιβόλων η μοναδική αλήθεια αυτής της ομάδας; Ποια είναι; Μα, ότι σε αυτόν τον Ολυμπιακό καλύτεροι ποδοσφαιριστές από τους τέσσερις μικρούς, που ήρθαν από την Κ20, δεν υπάρχουν.
Υ.Γ. Μετά από δυο-τρεις αγωνιστικές να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο του ο Μπέντο και να προωθήσει στην πρώτη ομάδα και τον Μεγαρίτη και τον Βρουσάι και όποιον άλλον ο ίδιος κρίνει αγωνιστικά επαρκή και να τελειώσει το παραμύθι των ξένων παικταράδων και των εγχώριων μεγαλοσχημόνων που ταλαιπωρούν τους εαυτούς τους και την ομάδα.
Καπίνο, Ρέτσος, Νικολάου, Ανδρούτσος, Μανθάτης με Μεγαρίτη και Βρουσάι και με την ενεργότερη συμμετοχή του Φορτούνη, του Ανσαριφναρντ, του Ιντέγιε είναι μια προοπτική απείρως ελκυστικότερη απ΄αυτό το διεθνές μόρφωμα που δείχνει ( άθελά του ίσως) ότι εκπνέει σιγά - σιγά.

Σκεφθείτε ένα τέτοιο κορμό ενισχυμένο με δυο - τρεις ξένους τοπ κλάσης και μετά τα λέμε...