Όλα τάχε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε


Διλήμματα αριθμητικού περιεχόμενου έχουν τεθεί ενώπιον της Super League (τώρα που έχει εκσυγχρονιστεί διοικητικά και βαδίζει ολοταχώς προς το μέλλον) ανάλογα προς το προπολεμικό " από την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω;"
Όπου Κική το πρωτάθλημα των δεκαέξι ομάδων και Κοκό αυτό των δεκατεσσάρων ομάδων. Κερασάκι στην τούρτα η διαδικασία ανάδειξης του πρωταθλητή με τις δυνάμεις της εξυγίανσης να επιθυμούν αυτός να αναδεικνύεται από τα play off, στα οποία προσδοκούν, λογικά, ότι θα παίρνουν μέρος με βασικό στόχο να κάνουν δύο επιπλέον αγώνες με τον Ολυμπιακό, να μετρήσουν δύο επιπλέον ήττες και να τους μείνουν οι εισπράξεις από τα εισιτήρια και η αναλογία από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
Οποία φιλοδοξία!!!!
Και την ίδια ώρα η ποιότητα των γηπέδων στα οποία θα παιχτεί αυτό το πρωτάθλημα ( χλοοτάπητας και εγκαταστάσεις υποδομής) ανήκουν, συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα των χωρών της αστικής Δύσης, στον προηγούμενο αιώνα, με την σύγκριση να είναι επιεικής.
Αγρίνιο, Γιάννινα, Ξάνθη, Τρίπολη και άλλες "εξωτικές" (σε επίπεδο ποδοσφαιρικών  υποδομών) περιοχές της χώρας αντιμετωπίζουν με την πρώτη βροχή ( ας μη αναφερθούμε σε καταιγίδα ή χιονόπτωση) τεράστια προβλήματα τα οποία στις ανεπτυγμένες ποδοσφαιρικά χώρες δεν εμφανίζονται να απασχολούν ούτε ομάδες ερασιτεχνικών κατηγοριών.
Λύση στον ορίζοντα δεν φαίνεται καμία, καθώς εκτός των άλλων, προκύπτουν και προβλήματα ιδιοκτησιακού χαρακτήρα με τους Δήμους - ιδιοκτήτες να αρνούνται κάθε ουσιαστική βελτίωση στις υποδομές, τις ΠΑΕ να αρνούνται κάθε επένδυση στον τομέα αυτό.
Ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται χρόνια τώρα χωρίς να προβλέπεται καμία λύση στο πλαίσιο της σοβιετικού τύπου ποδοσφαιρικής οικονομίας που λειτουργεί εδώ και δεκαετίες στη χώρα.
" Όλα τάχε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε" ένα πράγμα, αλλά κανείς δεν συγκινείται, ούτε πρόκειται να βάλει τα γάτα του να κλαίει.

Ο διοικητικός εκσυγχρονισμός νάναι καλά...