Ανάμεσά τους και ο Κωστάκης, η θέση του οποίου μετά την
εξέλιξη αυτή έχει δυσκολέψει εξαιρετικά για ένα απλό λόγο. Η δεδομένη στοίχιση
των δυνάμεων επαναπροσδιορίζει το γήπεδο των μελλοντικών εξελίξεων και αφαιρεί
από τον "κύριο εκπρόσωπο" τη δυνατότητα ελιγμών.
Πλέον, τα δεδομένα απλοποιούνται, οι αντίπαλες δυνάμεις
περιχαρακώνονται, το πραγματικό διακύβευμα ( δηλαδή η υπεράσπιση του καταστατικού της FIFA, μέσω
της υπεράσπισης της Ρήτρας Ανεξαρτησίας) αναδεικνύεται σε βασικό πρωταγωνιστική
με την εξαιρετικά διλημματική μορφή που έχει. " Με την FIFA ή με την
κυβέρνηση" είναι το νέο δίλημμα που τίθεται από την ίδια τη φύση του διεθνούς
ποδοσφαίρου.
Στο πεδίο αυτό ο καθένας που έχει προχωρήσει στο παρελθόν σε
προσωπικές επιλογές εκμεταλλευόμενος την ευνοϊκή για τον ίδιο και τους
συμμάχους του ( ίσως και συνεργάτες του σε επιχειρήσεις) συγκυρία, είναι
αναγκασμένος να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ΄αφήσει.
Αυτή η ρημάδα η ανάγκη είναι που ωθεί σε κινήσεις
πανικού και σε νέες επικοινωνιακές
συμμαχίες για να στηριχτεί το έδαφος που φεύγει κάτω από τα πόδια του.
Κάπως έτσι προέκυψαν και οι απόπειρες δημόσιας υπεράσπισης
της παρουσίας του, οι οποίες προκαλούν αστείρευτο γέλιο.
Τι να κάνουμε; Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του ( ή μάλλον από
τη γραβάτα του αν του λείπουν τα περισσότερα) πιάνεται.