Από την πίσω πόρτα (3)

Κλασσικός ποδοσφαιρικός παράγοντας του νοτιότερου άκρου της Ευρώπης ο Κωστάκης βρήκε ( και του είπαν στο αυτί) τα παρακάτω δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο:
α. Μια Ομοσπονδία αποδυναμωμένη από τα πολλά χρόνια υστερικής εναντίον της προπαγάνδας, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, από τους αρχάγγελους της κάθαρσης και της εξυγίανσης, όπως αυτές εκφράζονταν από την τότε ενεργή συμμαχία ΑΕΚ- ΠΑΟ-ΠΑΟΚ. Στο εσωτερικό με την οργανωμένη, σχεδιασμένη και γενικευμένη αμφισβήτηση των πάντων, ακόμη και με απίστευτα ψεύτικες ειδήσεις και στο εξωτερικό με συστηματική και άριστα σχεδιασμένη "ενημέρωση" των διεθνών ποδοσφαιρικών αρχών για όσα φοβερά και τρομερά συνέβαιναν, σύμφωνα με τους ίδιους, στην Ελλάδα
β. Μια ηγετική ομάδα(πρώην και νυν παραγόντων) ευθέως απειλούμενη με δικαστικές διώξεις για εξαιρετικά σοβαρά "αδικήματα" (υπαρκτά ή όχι λίγη σημασία είχε και έχει), η οποία αδυνατούσε να καταθέσει οποιαδήποτε άποψη για τις εξελίξεις, αρκούμενη να κρύβεται πίσω από την "αυθεντία" της FIFA, στη βοήθεια της οποίας προσέβλεπε με σχεδόν παραθρησκευτική εμμονή
γ. Μια νέα κυβέρνηση, εξαιρετικά δυναμική στην πρώτη περίοδο της εξουσίας της, με συνοχή, ενθουσιασμό, ακραία ιδεοληπτική διαχείριση των δεδομένων και μεγάλη απήχηση στους πολίτες. Βασική διοικητική της έκφραση ο υφυπουργός αθλητισμού, που συμπύκνωνε στο πρόσωπό του τις πλέον ακραίες παραδόσεις της νεοκομμουνιστικής αριστεράς, όπως την είχε διαμορφώσει ο μακαρίτης Γιάννης Μπανιάς στο πέρασμα των πολλών χρόνων κοινωνικής και πολιτικής απομόνωσης του μορφώματος που ηγούνταν
Στο τοπίο αυτό για τον εκ Κύπρου ορμώμενο Κωστάκη οι βασικές επιλογές ήταν μονόδρομος.
Πήρε αγκαλιά την κυβέρνηση και τον υπουργό, σχεδίασε, με την ευγενική συμμετοχή φίλων του από το παρελθόν (για την ακρίβεια πρώην πρόεδρο της Ομοσπονδίας με τον οποίο γευματίζει όταν έρχεται στην Αθήνα αλλά και με ολίγη από Θωμά που κι αυτός ξέρει από ΕΠΟ), την σταδιακή "κατάργηση" της ΕΠΟ με την υπάρχουσα μορφή της, διεμβόλισε, ακόμη περισσότερο, τις ελάχιστες δυνατότητες άμυνας που η Ομοσπονδία είχε, διέβαλε σε FIFA/UEFA ηγετικά διοικητικά στελέχη της, συνέδεσε άρρηκτα τη λειτουργία της με τη δήθεν εξυπηρέτηση των συμφερόντων μιας και μόνης ομάδας ( ξέρουν καλά στην ΕΠΟ όσα έλεγε για το θέμα αυτό ο κ. Κορβάρο την πρώτη κιόλας φορά που ήρθε στην Ελλάδα) και έκανε ότι άλλο περνούσε από το χέρι του για να "εξομαλυνθεί" η ΕΠΟ σύμφωνα με τα καλά και συμφέροντα τους φίλους του.

Τα αποτελέσματα τα ζει τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο.