«Δεν είναι προτεραιότητα οι εκλογές στην ΕΠΟ», «ανεξάρτητη
διαιτησία», «εμείς κάνουμε κουμάντο», «έχουμε δίπλα μας FIFA/UEFA» αναφώνησε έμπλεος επαναστατικού οίστρου ο κ. Βασιλειάδης
που, ως άλλος Τσίπρας, πρόλαβε να αποφανθεί πως δεν έχει βάση η προσφυγή του κ.
Μαλάτου στα πολιτικά δικαστήρια.
Το πολιτικό περίγραμμα των δηλώσεων του είναι και σαφές και
αρκούντως ξεκάθαρο σε σημείο που να καθιστά άνευ σημασίας τις σχεδιαζόμενες
επαφές του Κωστάκη με τις Ενώσεις στις 19 Δεκεμβρίου και να επιβεβαιώνει ότι το
ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι υπό κρατική κατοχή και αυτοί που παριστάνουν τους
διεθνείς διαχειριστές του είναι απλώς... κυπριακές οδοντόκρεμες.
Ποιος Κουτσοκούμνης τώρα και ποια FIFA. Ο υπουργός ζει, επικοινωνιακά τουλάχιστον,
τον μύθο του, δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένος να τον παρατήσει και
δεν πρόκειται να ασχοληθεί σε καμία περίπτωση με αυτό που λέγεται Ενώσεις ή αν
ασχοληθεί αυτό θα είναι για να καταστείλει σε βαθμό ακυρώσεως ίσως την εξουσία
τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τα είπε καθαρά ο άνθρωπος, χωρίς περιστροφές και χωρίς να
κρύψει τους βασικούς σχεδιασμούς του.
Εάν και όταν οι σχεδιασμοί ολοκληρωθούν, αλλάξει το
καταστατικό «όπως πρέπει» και περιγραφούν με νεοκομμουνιστική ακρίβεια οι
σχέσεις των ενώσεων με την διοίκηση της ΕΠΟ τότε δεν θα έχει απομείνει τίποτε
για τις ΕΠΣ. και για όσους τις εξαχρείωσαν μοιράζοντας δεξιά κι αριστερά ευχές
από παλιακούς "μητροπολίτες".
Αλήθεια, ο περιβόητος Κωστάκης που ήρθε να επιτροπεύσει την ΕΠΟ
με συγκεκριμένες εντολές τι λέει για όλα αυτά;
Πως τα ακούει και πως τα μεταφέρει εκεί που πρέπει;
Αναρωτήθηκε ποτέ αν ασχολείται κανείς μαζί του ή τον έχουν
να περιφέρεται σαν θίασος για να δικαιολογούν την πλήρη κρατικοποίηση του
ποδοσφαίρου;
Όλοι όσοι συνέργησαν στις εξελίξεις αυτές τι δεν
καταλαβαίνουν;