Περί «απειλών» γενικώς…

«Με μια νέα ΕΠΟ που θα δημιουργηθεί με πρωτοβουλία της FIFA με όχημα ένα νέο καταστατικό έμπνευσης του περιβάλλοντος του Ινφαντίνο, στην οποία θα μετέχουν όσοι ενδιαφέρονται να αγωνίζονται στις διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA» απειλεί όσους απειλούν με προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια για την ανατροπή της δοτής διοίκησης της ΕΠΟ και την έναρξη εκλογικής διαδικασίας, με διορισμένη από το Πρωτοδικείο διοίκηση και εκλογικό σύστημα το προβλεπόμενο από τον περιβόητο νόμο Ορφανού.
Αστειότητες γενικώς. καθ΄υπερβολήν θα έλεγε κάποιος "αστείες αστειότητες". καμία FIFA και κανείς απεσταλμένος σε οποιαδήποτε εθνική ομοσπονδία (άρα και χώρα) δεν μπορεί να απειλήσει κανένα με μια "νέα ΕΠΟ" για πάρα πολύ απλούς και λειτουργικούς λόγους.
Ότι συμβαίνει ποδοσφαιρικά σε μια εθνική ομοσπονδία είναι εσωτερική υπόθεση της ίδιας και κανενός άλλου.
Η ίδια, με δικές της εσωτερικές διαδικασίες, που περιγράφουν την προνομιακή της θέση απέναντι και στη FIFA στο ζήτημα αυτό, θα αποφασίσει με βάση συντεταγμένες καταστατικές διαδικασίες πως θα πορευτεί, στο πλαίσιο πάντα του καταστατικού της FIFA, το οποίο, παρεπιπτόντως, η Ε.Π.Ο. καλύπτει, απολύτως, μετά την τελευταία εναρμόνιση τον Ιούνιο του 2014.
Ακόμη, όμως, και σε αυτή την καταστατικά αποδεκτή διαδικασία κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τον οποιονδήποτε, όταν μάλιστα έχει στιβαρές υπουργικές πλάτες πίσω του, να προσφύγει στην εθνική δικαιοσύνη και να ζητάει ο,τι θέλει.
Εξομαλύνσεις κάθε είδους είναι έκτακτες παρεμβάσεις με πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο όπως και αυτή που εκδηλώθηκε στην Ε.Π.Ο., με πολύ ορατούς στόχους από τους οποίους μέχρι στιγμής δεν εξυπηρετείται κανένας.
Άλλες εξυπηρετήσεις γίνονται καθημερινά, με άλλους στόχους, που πόρρω απέχουν από τις διατυπωμένες από τη FIFA προτεραιότητες.
Απειλές του στυλ «θα φτιάξουμε μια νέα ΕΠΟ» χρειάζονται, για να γίνονται στοιχειωδώς πιστευτές, ανάλογες προσωπικότητες που θα τις διατυπώσουν για να είναι σε θέση να εισπραχθούν όπως πρέπει.

Διαφορετικά άστα να πάνε μεγάλε γιατί μας πήραν γρήγορα χαμπάρι...