Επισημάνσεις για μια μελέτη και τρεις προτάσεις (Νο 3)


***Το κράτος πρέπει να αποφασίσει το μοντέλο εταιρείας που θα έχει δικαίωμα να ιδρύει κάποιος, τους νομικούς όρους ίδρυσης, οργάνωσης και λειτουργίας, τις ασφαλιστικές δικλείδες ελέγχου και ποινών και – το σημαντικότερο- την ποιότητα των ανθρώπων που δικαιούνται να δραστηριοποιούνται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο

*** Παροχή στις εταιρείες (και στην Ομοσπονδία) του δικαιώματος να συνάπτουν (μέσω της οικείας Λίγκας) συμβάσεις με τις στοιχηματικές εταιρείες για το ποσοστό που θα εισπράττουν από το ποδοσφαιρικό στοίχημα.

***Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, κατά βάση, χρειάζεται να αναθεωρήσει πολύ μεγάλο μέρος των μέχρι σήμερα παραδοχών της και να διαμορφώσει η ίδια (αλλιώς θα το διαμορφώσουν άλλοι) το αύριο της δικής της παρουσίας στο χώρο

***Η περίοδος που η Ε.Π.Ο. λειτουργούσε «κατά παράβαση» αυτής της πραγματικότητας, με την επίκληση της ισχύος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και της θεωρητικής ανωτερότητάς του έναντι του επαγγελματικού και η λειτουργία αυτή είχε αντίκρισμα στο πεδίο της διοίκησης, έληξε



Και τώρα, που τελείωσε η υπόθεση «αναδιάρθρωση του τρόπου διεξαγωγής του πρωταθλήματος» … εν χορδαίς και οργάνοις ας δούμε, έστω ως τελευταία προσέγγιση, τι περίπου πρέπει να συμβεί σε όλο το εύρος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου για να έχουν νόημα και αντίκρισμα ανάλογες με τη μελέτη προσεγγίσεις.
α. Το κράτος, ως ενιαίο σύνολο ενεργειών και αποφάσεων και όχι ως συνοθύλευμα τιμαριούχων της εξουσίας ( βλέπε Κοντονής), πρέπει άμεσα να αποφασίσει τι είδους επαγγελματικό ποδόσφαιρο θέλει και τις διαδικασίες που απαιτούνται για να το αποκτήσει. Κυρίως, όμως, πρέπει να δεχθεί, επιτέλους, ότι το ποδόσφαιρο στην επαγγελματική εκδοχή του είναι καθαρό οικονομικό μέγεθος, που πρέπει να υπαχθεί στους κανόνες του επιχειρείν.
Κάθε απόφασή του έχει άμεση σχέση με όλα τα θέματα που αφορούν στην ίδρυση, την οργάνωση, τη λειτουργία, τον έλεγχο και τις ποινές στις εταιρείες που θα δραστηριοποιηθούν στο χώρο. Με άλλα λόγια το κράτος πρέπει να αποφασίσει το μοντέλο εταιρείας που θα έχει δικαίωμα να ιδρύει κάποιος, τους νομικούς όρους ίδρυσης, οργάνωσης και λειτουργίας, τις ασφαλιστικές δικλείδες ελέγχου και ποινών και – το σημαντικότερο- την ποιότητα των ανθρώπων που δικαιούνται να δραστηριοποιούνται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Επί του θέματος αυτού πολλά θα είχε να μάθει από μια ανοιχτή συνεργασία του με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
β. Το κανονιστικό πλαίσιο που προκύπτει από τις αποφάσεις αυτές πρέπει να περιλαμβάνει ένα πλήρες σχέδιο από κίνητρα και διευκολύνσεις, που θα δημιουργούν ευνοϊκό περιβάλλον για το λογικό επιχειρηματικό ρίσκο και θα διευκολύνουν επενδύσεις τόσο στην υποδομή όσο και στο ανθρώπινο δυναμικό.
Κίνητρα για να κατασκευαστούν σύγχρονα, λειτουργικά και ασφαλή γήπεδα ή να ανακατασκευαστούν ήδη υπάρχοντα, για να κατασκευαστούν και να λειτουργήσουν ουσιαστικά προπονητικά κέντρα, για να μεταφέρονται με ασφάλεια και εγγυήσεις νομιμότητας μετοχές και κεφάλαια, για να διευκολύνονται διεθνείς επενδύσεις πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή.
Στην ίδια, ακριβώς, κατεύθυνση πρέπει να οδηγεί και η παροχή στις εταιρείες (και στην Ομοσπονδία) του δικαιώματος να συνάπτουν ( μέσω της οικείας Λίγκας) συμβάσεις με τις στοιχηματικές εταιρείες για το ποσοστό που θα εισπράττουν από το ποδοσφαιρικό στοίχημα.
Ουσιαστική θεωρείται, επίσης, κάθε διευκόλυνση, ειδικώς στο πεδίο της φορολογίας, για επενδύσεις των εταιρειών σε ανθρώπινο δυναμικό ελληνικής προέλευσης και μικρών ηλικιών.

Μια τέτοια εξέλιξη είναι ικανή να αναδιαμορφώσει πλήρως τη δημόσια εικόνα των εταιρειών που θα έχουν δικαίωμα να δραστηριοποιούνται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, θα διασυνδέσει, αναγκαστικά, την αγορά (έστω και αυτή που υπάρχει σε πρώτη φάση) με τις επιχειρήσεις, θα προκαλέσει επενδυτικά σχήματα από το εξωτερικό να επενδύσουν σε ένα ελκυστικό χώρο, θα λειτουργήσει ως θρυαλλίδα για μεγάλες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.

Σε αυτές τις αλλαγές αναγκαστικά θα περιληφθούν και όσες είναι υποχρεωμένο να πραγματοποιήσει το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο σε όλα τα επίπεδα οργάνωσης και λειτουργίας του.
Η πλήρης αναδιάρθρωση του τοπίου στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο θα αναγκάσει τόσο την επαγγελματική Λίγκα όσο – το σημαντικότερο- την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να αναδιατάξουν πλήρως και το ρόλο τους και την ποιότητα της λειτουργίας τους.
Αρχής γενομένης από το κανονιστικό πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργούν σήμερα και η Ε.Π.Ο. και η Λίγκα, προχωρώντας στη συνέχεια στις σχέσεις τους με το κράτος και την κρατική οργάνωση και καταλήγοντας στις διαδικασίες ανάδειξης των οργάνων της η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, κατά βάση, χρειάζεται να αναθεωρήσει πολύ μεγάλο μέρος των μέχρι σήμερα παραδοχών της και να διαμορφώσει η ίδια (αλλιώς θα το διαμορφώσουν άλλοι) το αύριο της δικής της παρουσίας στο χώρο.
Η αναλογία κάλυψης του προϋπολογισμού της από τις διάφορες πηγές εσόδων είναι συντριπτικά υπέρ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και όπου οι ισορροπίες ξεκινούν να διαμορφώνονται με βάση την σκληρή μεν, δεδομένη δε πραγματικότητα οι εξελίξεις και στο κανονιστικό πεδίο είναι συντριπτικές.
Τι σημαίνει η αφετηρία αυτή;
Ότι η αναλογία που παρατηρείται στην κάλυψη του προϋπολογισμού θα αντιστοιχηθεί και σε διοικητικό επίπεδο, δηλαδή στις διαδικασίες ανάδειξης των οργάνων της Ε.Π.Ο.
Κακά τα ψέματα. Η περίοδος που η Ε.Π.Ο. λειτουργούσε «κατά παράβαση» αυτής της πραγματικότητας, με την επίκληση της ισχύος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και της θεωρητικής ανωτερότητάς του έναντι του επαγγελματικού και η λειτουργία αυτή είχε αντίκρισμα στο πεδίο της διοίκησης, έληξε.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο και σε διοικητικό επίπεδο αναγκαστικά θα αναδιαταχθεί υπέρ της επαγγελματικής εκδοχής του με ότι και αν σημαίνει η αναδιάταξη αυτή.

Αρκεί η εξέλιξη αυτή να υπακούει σε ένα τεχνοκρατικό σχεδιασμό που θα ανταποκρίνεται στις ουσιαστικές ανάγκες της νέας περιόδου και να μην ποδηγετείται από πρόσωπα και ισορροπίες που έχουν σαφείς αναφορές στο ιστορικό παρελθόν.